Els brengt al jaren brillen naar straatarme mensen in Vietnam

Bij de opticien in Warmenhuizen liggen dozen vol brillen klaar voor de volgende reis van Els. Op 2 januari vertrekt ze voor zes weken naar Vietnam. Voor haar is gewoon vakantie vieren geen optie. Ook toen ze nog werkte gingen alle vakantiedagen op aan vrijwilligerswerk in het buitenland. 

"Mijn dochter ging op haar 18e vijf maanden reizen door Azië. De laatste maand heb ik haar opgezocht. Dat beviel eigenlijk heel goed, en ik wilde altijd al in het buitenland werken. Toen ben ik eerst via een aantal organisaties aan de slag gegaan, maar inmiddels ken ik alle klappen van de zweep en doe ik alles zelf. Je weet niet wat je daar ziet. Zo arm, ze hebben daar helemaal niks."

Niet klagen maar doen

Els doet haar werk in de stad Cần Tho in het zuiden van de Mekong, Een stad met 1,5 miljoen mensen in het armste gedeelte van de delta. "Door corona is alles achteruit gegaan daar, het toerisme is ingestort. Hier lopen mensen best vaak te klagen. Als je daar dan bent geweest, denk je wel eens: waar hebben we het allemaal over."

Tekst gaat verder onder de foto...

"Ik kom bij bijvoorbeeld een ziekenhuis en bij een soort verzorgingshuis. Daar deel ik de brillen uit. Maar als ik iemand onderweg tegenkom en die heeft een bril nodig dan doe ik dat ook. Dat gaat met handen en voeten want Engels spreken ze eigenlijk niet. Dan beeld ik uit of ze een leesbril nodig hebben of eentje voor ver. Vorige keer was er een vrouw van de security, die stapte met min 2,5 gewoon op de brommer."

"Ik deel brillen uit bij zieken- en verzorgingshuizen, maar ook aan mensen die ik onderweg tegenkom." Els legt dan met handen en voeten uit dat ze leesbrillen uitdeelt, want Engels spreken de inwoners amper. "Dan beeld ik uit of ze een bril voor veraf of dichtbij nodig hebben. De vorige keer was er een vrouw die gewoon met min 2,5 op de brommer stapte."

De brillen die meegaan naar Vietnam worden door mensen ingeleverd bij Els zelf of bij opticien Lucien Walter. Daar worden de brillen opgeknapt en op sterkte gemeten. Walter: "Er komen er heel veel binnen. Mooi dat ze nu nog gebruikt worden, anders gaan ze weg. En wij vinden het leuk om te kunnen helpen, ze komen echt goed terecht."

Tekst gaat verder onder de foto...

Els werkte haar hele leven in de zorg maar is nog regelmatig geschokt over wat ze in Vietnam ziet. "In dat tehuis zie je kinderen met afwijkingen, ongelofelijk. Ik heb een hoop gezien, maar ik liep hier zelfs van 'mijn god, wat is dit erg'. Dat komt nog steeds van de ontbladeringsmiddelen die de Amerikanen tijdens de oorlog hebben gebruikt. Er worden nog steeds kinderen met afschuwelijke afwijkingen geboren."

Inmiddels neemt Els ook hoortoestellen mee. Er liggen 100 setjes klaar die ze kreeg van gehoorspecialisten. "Ik heb alle batterijen eruit gehaald, dat moet voor het vliegen. Ze zijn er allemaal zo blij mee. Ik ga hier dan ook mee door zolang ik kan. Stilzitten is geen optie."