Immens verdriet bij Jos en Mariska om de dood van Jesper (19): "Een nachtmerrie"

Het is een ritueel dat zich dagelijks voltrekt, wanneer Mariska de oude telefoon van haar zoon ontgrendelt. Via het Snapchat-account van Jesper ziet ze foto's van haar zoon, maar dan van precies een jaar geleden. Gouden herinneringen via een klein scherm. "Het is iedere dag weer een cadeautje."

Terwijl de kerstlichtjes zijn ontstoken, vertellen zijn vader en moeder aan de keukentafel vol enthousiasme over Jesper. Over zijn streken uit het verleden, het kattenkwaad dat hij met zijn broers Dani en Nick uithaalde, over het moment dat de politie ineens op de stoep stond en over de immense pijn die zijn plotselinge overlijden veroorzaakt. Openhartig doen ze hun verhaal. Met soms een lach, dan weer een bedrukt gezicht, gevolgd door tranen. "Je kunt je bijna niet voorstellen dat het ooit beter gaat worden", zegt Jos. 

Altijd in de vijfde versnelling

Als je de verhalen over hem hoort, kun je je amper voorstellen dat Jesper maar 19 jaar oud is geworden. "Hij deed alles, leefde al-tijd in de vijfde versnelling", zegt zijn vader. "Alles moest hard en snel. Ik herkende daar veel van mijzelf in, maar ik behoud altijd wel de controle. 'Doe toch eens rustig, man', zei ik wel eens tegen hem. Maar daar luisterde hij natuurlijk niet naar." 

Jesper stond op het punt om de vishandel van eigenaar Philip Brand in Hoogkarspel over te nemen, waar hij al werkte. "Hij zou daarna nog twee winkels openen en op zijn 50e stoppen met werken", zegt Jos. "Hij had het al helemaal uitgedacht."

Tekst gaat verder onder de foto

Een glimlach is niet ver weg als de jeugdjaren voorbijkomen. Samen met tweelingbroer Dani (20) en oudere broer Nick (22) zorgt het trio voor veel reuring in de straat. "We kunnen er wel een boek over schrijven", zegt Jos. "Ze waren vaak kattenkwaad aan het uithalen."

Gehackte computer en geleende aanhangwagen

Er volgen onwaarschijnlijke anekdotes over een gehackte computer op de basisschool en een 'geleende' aanhangwagen, die werd losgekoppeld en aan de skelter gehangen. Jos laat een filmpje zien waarop Jesper de zwarte piste trotseert, in één rechte lijn naar beneden, gevolgd door een flinke val. "Het is natuurlijk allemaal niet goed geweest", zegt Jos. "En natuurlijk waren er ook zorgen, maar wat hebben we veel met en om die gasten gelachen."

De zorgen en het plezier slaan abrupt om, als er in de nacht van 10 op 11 februari agenten aan de deur staan. Het zwartste scenario komt uit: Jesper is tijdens een afschuwelijk ongeluk omgekomen. Net als de 27-jarige Hendry uit Hoorn. Een derde inzittende, een 26-jarige inwoner van Hoorn, wordt aangehouden op verdenking van rijden onder invloed. 

"Het is een nachtmerrie, je hele leven ligt in puin", zegt Jos. De tranen van Mariska krijgen de vrije loop: "Hij had in zijn leven al wat engeltjes op zijn schouder gehad en die waren nu op, blijkbaar. Je wil dan weten wat er gebeurd is. Je wil hem spreken, maar dat kan niet."

De politie kan tegen de ouders weinig kwijt over wat zich zich de laatste momenten van Jespers leven heeft afgespeeld. Het maakt Jos kwaad. "Dan krijg je steeds te horen: 'In het kader van het onderzoek'. Maar de antwoorden op een lijst met vragen die wij hadden gesteld, moesten we in de krant teruglezen. Zonder dat we waren ingelicht."

'Helemaal klaar met de politie'

Hij vervolgt: "We hebben een lieve familierechercheur gehad, maar die kan ook weinig beginnen. De politie lijkt niet te beseffen welke impact dit heeft op nabestaanden. Ik ben ook helemaal klaar met die politie, ze hoeven mij niet meer te bellen voor een update. Dat gaat allemaal via Mariska."

Het gaat op en af met Jos en Mariska, geven ze zelf aan. Het stel houdt elkaar in dit inktzwarte jaar goed vast. Ze hebben veel gehad aan de lessen rouwverwerking, maar de sporen van verdriet snijden tot diep in de ziel. Jos heeft een eigen bedrijf, maar volledig aan het werk is hij nog niet. "Ik heb lange tijd slecht geslapen en mijn kop zit soms te vol. Vooral in de eerste maanden kwam ik bibberend in mijn loods, omdat mijn hoofd en mijn lijf niet wilden. Dat is een heel vreemde gewaarwording."

Gelukkig is er vooruitgang. "Slapen gaat sinds een week gelukkig veel beter. Na een sessie met hypnotherapie is er veel innerlijke rust gekomen. Door goede nachten is er overdag ook meer energie."

Tekst gaat verder onder de foto

De gelijkenis tussen Jesper en zijn tweelingbroer Dani is levensgroot. Zelfs mensen uit de directe omgeving hadden grote moeite om te twee uit elkaar te halen. "Soms, in een flits, zie ik Jesper in Dani", zegt Jos. "Het is natuurlijk prachtig om een tweeling te hebben, maar het kan ook confronterend zijn."

Voor alles 'een eerste keer'

En nu is het eind december, staat kerstmis voor de deur. De eerste zonder Jesper. Zoals voor alles dit jaar 'een eerste keer' was. "Op 21 juni was hij jarig, maar het is nog steeds de verjaardag van Dani. Dus dat hebben we toch gewoon gevierd."

Het trekken van lootjes en het inpakken van de cadeautjes voor de sinterklaasviering deed pijn. "Het is heel simpel: er mist een naam", zegt Jos. Mariska: "We wilden het toch gezellig maken in huis, vooral voor Dani en Nick. Niet de hele maand chagrijnig lopen doen. Dus ik heb toch de kerstboom maar opgetuigd. Toen ik klaar was, was ik kapot."

De as van hun zoon wordt bewaard in een fraai vormgegeven urn, met daar omheen de vier handen van Jos, Mariska, Nick en Dani. Daarnaast staat een portret van een goedlachse Jesper. "Hij lachte altijd. Altijd.", zegt Mariska met trots. 

Het onderzoek naar de toedracht van het fatale ongeluk is nog altijd niet afgerond. De ouders wachten op de rechtszaak, die er ongetwijfeld gaat komen. "Kijk, die jongen heeft niet moedwillig twee vrienden doodgereden", zegt Jos. "Hij heeft ergens ook al levenslang. Wij willen alleen heel graag weten wat er precies is gebeurd in die laatste uren van Jespers leven en hopen dat hij het eerlijke verhaal vertelt. En geen lulverhalen ophangt. Dan kunnen wij het daarna hopelijk ook een beetje afronden."