Aan duurzame ambitie geen gebrek, maar bloementeler stuit op 'muur van bureaucratie'

"We steken hier zoveel tijd in", moppert eigenaar Erwin de Wit. Net als veel andere ondernemers in de branche wil De Wit aan zoveel mogelijk duurzaamheidswensen en -eisen voldoen. Met schermdoeken houdt het bedrijf warmte vast, er wordt zoveel mogelijk regenwater opgevangen en op het bedrijfspand liggen 450 zonnepanelen.

Maar de weg naar duurzaamheid blijkt een grote hindernisbaan, waarbij de weg die de twee percelen scheidt, het grootste obstakel is. Om hun perceel aan de overkant van de weg ook van groene stroom te voorzien, moet er een kabel worden aangelegd. Moll, het bedrijf dat dit wil uitvoeren, krijgt daar van de gemeente Heemskerk alleen geen vergunning voor. 

De Wit is daardoor genoodzaakt energie te lenen bij de buren, terwijl hun eigen groene stroom de straat uit waait. Het is frustrerend: "Ze willen dat je duurzaam wordt en als je dat doet, loop je tegen een muur van bureaucratie aan. Je steekt er zoveel tijd in, dat is teleurstellend", zegt Erwin de Wit.

Waslijst aan voorwaarden

Dit is wat er aan de hand is: In Heemskerk is netbeheerder Liander verantwoordelijk voor het aanleggen van leidingen en kabels in de openbare ruimte. Voor een particulier netwerk, zoals het plan van De Wit dat de openbare weg oversteekt, moet de ondernemer via de gemeente werken en voldoen aan waslijst met voorwaarden. Lukt dat niet, dan verwijst de gemeente naar Liander.

Aan alle voorwaarden voldoen is voor De Wit onhaalbaar en veel te kostbaar, waardoor deze optie meteen afvalt. Aan NH verduidelijkt Liander de ondernemer wel te willen adviseren, maar als het om een particuliere kabel gaat, valt dit buiten hun verantwoordelijkheid. Het advies? Terug naar de gemeente.

Ze worden van het kastje naar de muur gestuurd. Tegelijkertijd wordt van ondernemers verwacht dat ze verduurzamen. Sterker nog, sinds 1 december 2023 is het verplicht om daar elke vier jaar over te rapporteren, met mogelijk aangescherpte regels in de toekomst.

Omgekeerde wereld

Het is niet alleen De Wit die met frustraties worstelt. Raadslid Bertus Berghuis stelde vragen aan de gemeente, maar tot zijn grote ongenoegen stuit ook hij op dezelfde muur.

De boze Berghuis kan er niet bij dat de gemeente de administratieve rompslomp op de ondernemer afschuift. "Ze zouden moeten zeggen: 'Meneer De Wit, hoe kunnen we u helpen?' Maar nee, in plaats daarvan blijven ze achter hun bureau zitten: regeltje dit, regeltje dat. En dan willen ze in 2030 veel duurzamer zijn? Vooral zo doorgaan."

Volgens Kay Blokdijk van boorbedrijf Moll, is het wel mogelijk om de boring uit te voeren, maar hangt alles af van de medewerking van de gemeente. "Zij gaan over de openbare ruimte. Als ze de noodzaak inzien, kan het." 

Daar lijkt het niet op, blijkt uit de beantwoording op de vragen van Berghuis. "Er zijn voor het college geen moverende redenen om een aanvraag voor een gestuurde boring en particuliere kabel in de openbare ruimte te overwegen en toe te staan." Voor Berghuis is dat onbegrijpelijk: "In het tuindersgebied valt de stroom geregeld uit door een overbelast energienet. Dit project zou kunnen helpen om dat te verminderen."

Hij benadrukt: "Ze willen ondernemers stimuleren te verduurzamen? Noemen ze dit stimuleren? Ik laat het hier niet bij zitten. Ik ga maandag in de fractie overleggen wat we gaan doen."

'Je moet er zuinig op zijn'

Voor ondernemers als de Wit is het een zware dobber. Om de toekomst van het bedrijf te garanderen en opgewassen te zijn tegen de hoge energie kosten buigen ze zich in alle bochten om duurzame keuzes te maken – precies zoals de gemeente dat graag ziet.

Met passie en toewijding hebben Heemskerkse telers een stevige plek op de wereldwijde bloemenmarkt veroverd, geroemd om hun topkwaliteit. Wat blijkt uit de hoge prijzen die flora uit het dorp op de veiling oplevert. "Het luttele gebied waarmee we dat hebben bereikt, is onze trots. Daar moet je zuinig op zijn," aldus De Wit.