Opnieuw is een kotter ontdekt die al jaren op de bodem van de Noordzee lag. De Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten identificeerde het wrak en dat kreeg een onverwachte wending. Het blijkt namelijk de kotter van de overleden vader van Jan van Welie, een bestuurslid van de stichting. Als Jan argeloos de videobeelden bekijkt, krijgt hij de schrik van zijn leven.
Jan van Welie is nog steeds een beetje ondersteboven van het nieuws. Tijdens een expeditie van Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten, waar Van Welie zelf ook nauw bij is betrokken, wordt onverwachts de kotter van zijn vader op de bodem van de Noordzee gevonden. Het is de KW103, die in 1970 door slecht weer is gezonken, met Jans vader Toon en nog vier andere bemanningsleden aan boord.
Eigenlijk zochten de wrakduikers naar een heel ander scheepswrak. De stichting deed een poging om een andere vermiste Katwijkse kotter te vinden, ten westen van Texel. Dat dit schip werd gevonden, had niemand gedacht.
"Je weet niet wat er gebeurde met mij. De schrik sloeg me om het hart"
Jarenlang denkt Jan namelijk dat de kotter van zijn vader op een andere plek is gezonken en niet meer zichtbaar op de bodem ligt. Die informatie heeft hij jaren terug opgevraagd bij de marine. "Ik kreeg van de marine de positie door en wanneer ze de laatste meting bij het wrak hadden gedaan. Daar stond bij dat het wrak ver onder het zand lag en alleen nog maar magnetisch te detecteren was", vertelt hij.
Verkeerde positie kotter
Maar daar blijkt dus niks van te kloppen. De wrakduikers Derp Divers uit Egmond aan Zee vinden tijdens een expeditie de KW103. Die positie ligt 12 kilometer zuidelijker dan het punt dat de marine door heeft gegeven én de kotter is nog prachtig waarneembaar boven het zand. "Het wrak lag op ongeveer 28 meter diepte, maar we hadden goed zicht. Het wrak was nog zo intact dat je de lampen in het gangboord nog zag hangen", vertelt wrakduiker Lars Dekker.
Tekst gaat door onder de foto
De onderwaterbeelden komen zoals gewoonlijk bij Jan terecht. Hij is nauw betrokken bij de zoektochten naar kotters door zijn kennis over visserijschepen en de database van omgekomen Nederlandse vissers, die hij al jaren geleden heeft opgezet. Toch gaat er bij Jan nog geen belletje rinkelen als hij de beelden bekijkt. Dankzij een kennis begint er pas een lampje te branden. Alle nog zichtbare kenmerken bevestigen: het is de KW103.
In onderstaande video zijn de onderwaterbeelden van het wrak te zien (tekst gaat door onder de video):
Onderwaterbeelden KW103 - NH Nieuws
Opnieuw trauma verwerken
"Je weet niet wat er gebeurde met mij. De schrik sloeg me om het hart", vertelt Van Welie over dat bewuste moment. Lange tijd denkt de Katwijker dat er niks meer over is van de kotter van zijn vader en het heeft jaren geduurd om deze traumatische gebeurtenis een plekje te geven. Deze vondst haalt alle herinneringen weer terug naar boven. "Het komt toch wel weer binnen. Nu heb ik weer iets wat ik moet verwerken en afsluiten", vertelt Jan.
Jan is pas zes jaar als hij zijn vader verliest. "Ik weet nog dat ik de kamer thuis bij ons binnen kwam lopen en mijn moeder in treurnis voor het raam zie zitten", vertelt Jan over het moment dat bekend werd dat de KW103 vermist is geraakt. Hij blijft met zijn moeder, broertje en zusje alleen achter.
Tekst gaat door onder de foto
Ook kan Jan de afscheidsdienst voor zijn vader en de andere bemanningsleden nog goed voor de geest halen. "Die hadden we in de Nieuwe Kerk hier in Katwijk. Als kind vraag je je af wat er allemaal gebeurt. Oude opoes in klederdracht en al die mensen in de kerk. Dat er zoveel verdriet achter zat, realiseerde ik me als kind niet. Dat kwam later allemaal."
Inmiddels heeft Jan alle andere nabestaanden van de bemanningsleden op de hoogte gesteld van de vondst. "Dat was een en al emotie", vertelt Van Welie. De bemanningsleden waren ten tijde van de ramp nog erg jong. De jongsten waren zestien en de oudsten, waaronder Jans vader, pas 28 jaar. "Die families hebben die ellende allemaal meegemaakt van de vermissing en waren helemaal ontwricht."
Door de vondst komen de herinneringen bij Jan en de andere nabestaanden dus weer terug in het geheugen. "Mijn zus uit Nieuw-Zeeland had ik van de week nog even aan de telefoon en die zei dat ze nu ook graag naar de plek toe wil gaan. Er zullen vast meer nabestaanden zijn die dat willen, dus ik ga binnenkort maar even kijken of dat te realiseren is."
NH heeft de zoektocht van Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten naar een andere viskotter, de Texelse TX26, van begin tot eind vastgelegd. Rond de kerst verschijnt een documentaire over deze bijzondere zoektocht.