Medisch horloge van Esther onder haar neus weggekaapt: "Kon het huis niet meer uit"

Esther is chronisch ziek. Haar lichamelijke situatie is complex. “Volgende maand heb ik mijn achttiende operatie”, vertelt ze, in haar benedenwoning in Haarlem-Noord. Ze kampt met hypermobiliteit en een bindweefselaandoening, waardoor ze last heeft van onder meer verminderde spierkracht en meerdere hernia's. “Na drie uur staan of bewegen op een dag, is het voor mij gewoon klaar. Daarom moet ik mijn krachten goed verdelen.”

Wat voor de meeste anderen de normaalste zaak van de wereld is - een stukje fietsen, jezelf aankleden - is voor Esther lastig en op sommige dagen onmogelijk. Om er zo nu en dan toch nog op uit te kunnen, heeft ze een speciale fiets. Die houdt het midden tussen een driewieler en een ligfiets. Voor het geval Esther eerder door haar krachten heen is of wanneer ze valt, draagt ze een medisch horloge. Zo weten haar naasten waar ze is. En kan ze zelf, indien nodig, op een noodknop drukken.

Belangrijk hulpmiddel

Juist dit belangrijke hulpmiddel is Esther sinds afgelopen zaterdag kwijt. “Ik was naar de Cronjé voor boodschappen. Dat is nogal een onderneming. Ik draag een speciaal harnas. En op- en afstappen in een winkelstraat, is ook altijd even een inspanning. Net toen ik weer was opgestapt en de fiets draaide om naar huis te gaan, hoorde ik iets vallen.”

Vanaf dat moment werd Esthers verbazing alleen maar groter. “Al bij het opstappen, stond er een mevrouw naast me. Ik dacht dat ze me wilde beschermen tegen het verkeer. Maar toen ik om me heen keek wat er gevallen was, reageerde ze heel raar: ‘Ben je iets kwijt? O, dat is dan nu van mij.’” En weg was mevrouw.

“Ik wist nog steeds niet wat ik verloren was”, vertelt Esther. “Ik checkte of ik mijn portemonnee nog had. Dat was het geval. Het zal wel iets kleins zijn geweest, dacht ik toen.” Door Esthers ziekte zijn ook sommige zenuwen aangetast. “Ik heb niet gevoeld dat ik toen mijn horloge ben verloren. Pas toen ik thuis kwam en mijn horloge wilde opladen, besefte ik wat er was gebeurd.”

Lichte paniek

Lichte paniek maakte zich van Esther meester. Ook omdat haar zoon, met wie ze samenwoont, uitgerekend deze week op vakantie is. Esther: “Gelukkig komt mijn vader meerdere keren per dag langs. Die was rustig en zei: we halen maandag gelijk een nieuwe. Maar dat weekend zat ik wel nog in de stress. Van de doktoren mag ik het huis niet uit zonder het horloge.”

Sinds maandag heeft Esther inderdaad een nieuw horloge. Een goedkopere variant, maar wel een met de essentiële veiligheidsfunctie. Dat maakt de situatie minder stressvol. Haar verbazing om de diefstal is er daarentegen niet minder om geworden. “Wie dóet zoiets, dat blijf ik me maar afvragen.”

Locatie achterhalen

Tijdens alle overpeinzingen bedacht Esther dat ze de locatie van het horloge kan achterhalen met een app op haar tablet. De plek die op de kaart werd aangegeven gaf ze aan de politie door. “De agenten waren heel hulpvaardig. Ze zijn naar de locatie gegaan en hebben bij drie verschillende deuren aangebeld. Er deden mannen of kinderen open die niks van de diefstal zeiden te weten. Meer kan de politie dan ook niet doen.”

Esther houdt nog een beetje hoop in de mensheid. “Zo iemand zou zich op een gegeven moment toch wel bedenken? Ik wil diegene tot dinsdag de kans geven om het horloge af te leveren op het politiebureau. Daarna doe ik aangifte.” 

Haar frustratie is ze al voor een groot deel kwijt. “Ik kwam erachter dat ik via de app ook van de speaker-functie op het horloge gebruik kan maken. Daar heb ik dus maar even goed gebruik van gemaakt. Ik heb ingesproken dat het niet netjes is om te stelen en dat ze het horloge beter terug kan geven. Ik hoop dat ze het heeft gehoord.”