Ga naar Content

Avondvierdaagse van start: waarom sabbelen we aan een zakdoek met sinaasappel en pepermunt?

Gisteravond was de aftrap van de Avondvierdaagse in Heemskerk. Traditiegetrouw liep een hele stoet kinderen met de welbekende zakdoek met sinaasappel en pepermunt. Niemand kijkt op van de plakkerige snoetjes en het uitgelikte fruit. Maar waar deze traditie vandaan komt, blijkt voor hen één groot raadsel.

De avondvierdaagse is vanavond helaas afgelast in verband met het weer. 

Bij De Velst verzamelen zich honderden kinderen van verschillende Heemskerkse basisscholen om vier dagen lang samen te wandelen. Ze lopen afstanden van 3, 5 of 10 kilometer. Vrijdag is de laatste dag, dan halen ze hun speldje op. 

De avondvierdaage in Heemskerk - NH Nieuws

De sfeer zit er goed in. Tijdens de wandeling wordt er muziek gedraaid, gelachen en bij een plensbui bedekken gekleurde parapluutjes de mensenmassa. En uiteraard wordt er ook veel gesabbeld aan zakdoeken met sinaasappel en pepermunt.

Ontstaan Avondvierdaagse

De Avondvierdaagse bestaat al decennia. Rond 1900 werd het vak lichamelijke opvoeding belangrijk om mensen te motiveren om meer te bewegen. De eerste Nijmeegse Vierdaagse werd in 1909 georganiseerd om lichamelijke beweging te promoten, legt traditiedeskundige Ineke Strouken uit.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Nijmeegse Vierdaagse door de Duitsers verboden. "Zij zagen het als een vorm van samenscholing. Als reactie ontstond de kortere Avondvierdaagse, die wel was toegestaan en ook als een vorm van verzet diende", vertelt Strouken.

Sindsdien is de Avondvierdaagse nooit meer gestopt. "Het beviel zo goed en was gezond voor de kinderen, dat scholen het hebben geadopteerd."

"Als iemand een beetje flauw werd, kreeg je een pepermuntje"

Ineke Strouken

Sinaasappel-pepermunt-traditie

De oorsprong van de sinaasappel-pepermunt-traditie, blijft voor Strouken echter een raadsel. "Iemand heeft het ooit verzonnen, mensen hebben het opgepikt, en zo wordt het van generatie op generatie doorgegeven."

De traditiedeskundige heeft wel een idee waarom het is bedacht. "Vroeger aten mensen in de kerk vaak pepermuntjes. De missen duurden toen heel lang en als iemand een beetje flauw werd, kreeg die een pepermuntje."

Daarnaast was limonade in de jaren 50 nog erg kostbaar, waardoor het geen optie was om tijdens het wandelen de dorst ermee te lessen. "Een sinaasappel levert sap en energie, en zo ontstond de combinatie met pepermunt als oppeppertje tijdens het wandelen," legt Strouken uit.

Tips?

Stuur ons jouw tips op [email protected]