Vrienden en (oud)klasgenoten kunnen nog amper bevatten dat Sven, hun lieve, grappige vriend, de 'jongen met de paarse jas', er niet meer is. Mensen verzamelen zich op de plek in Heemskerk waar de 16-jarige jongen afgelopen vrijdag in elkaar zakte. Ze leggen bloemen neer, zoeken steun bij elkaar en halen herinneringen op.
Sven was afgelopen vrijdagmiddag onderweg naar zijn werk toen hij ter hoogte van de Laan van Broekpolder plots van zijn fiets viel. De 16-jarige Heemskerker bleek een gesprongen aneurysma in zijn hersenen te hebben, een verwijding van een bloedvat. Hulpdiensten, waaronder een traumahelikopter, brachten hem naar het ziekenhuis, maar de jongen bleek al hersendood te zijn. Zaterdag is hij overleden.
Tikkende tijdbom
"Hij was een tikkende tijdbom, niemand had hem kunnen helpen. Dit had drie weken eerder of over een aantal jaar kunnen gebeuren", vertelt een goede vriendin. Samen met een paar anderen verzamelt ze zich op de plek waar de bloemen liggen, iets verder van waar het incident plaatsvond.
"We hebben de bloemen hier neergelegd om te voorkomen dat de koeien erbij kunnen", legt ze uit.
"Op school stond hij bekend als 'de jongen met de paarse jas', dat was echt zijn kenmerk"
De meiden bekijken de bloemenzee. "Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven", zegt één van hen. Ze stond vrijdag op een verjaardagsfeestje toen ze het nieuws hoorde. "Ik kreeg een appje. Ik dacht eerst dat het een stomme grap was, dus appte ik Sven en een paar vrienden van hem. Die bevestigden dat het waar was. Toen heb ik alleen maar gehuild."
Intens verdriet
Vrienden zoeken elkaar diezelfde avond nog op om steun te vinden, net als nu. Langzaam komen er steeds meer vrienden, scholieren en klasgenoten naar de plek. "Ik heb paarse bloemen meegenomen, zijn favoriet," zegt een meisje dat net aankomt.
Net als afgelopen weekend is het druk. "Sven had echt een hart van goud, een allemansvriend. Iedereen mocht hem. En zelfs als je hem niet persoonlijk kende, wist je wie hij was vanwege zijn jas. Op school stond hij bekend als 'de jongen met de paarse jas', dat was echt zijn kenmerk."
"Voor mij is Sven één van mijn beste vrienden, een heel mooi en dierbaar persoon"
School in rouw
Ook het Castor College, waar Sven in havo vier zat, is in diepe rouw. De kapel is ingericht als gedenkplek. "Er staan kaarsjes en je kunt een briefje schrijven. In de aula staat een foto van hem en ligt een groot boek waar iedereen iets in kan schrijven, dat uiteindelijk aan de ouders wordt overhandigd", vertellen de meiden.
Hoewel het voor veel leerlingen moeilijk is om zich te concentreren, blijft school toch een fijne plek om te zijn, vertelt één van de meiden. "Veel mensen lopen steeds verdrietig de klas in, maar het is prettig om samen te zijn en een plek te hebben waar ze samen kunnen huilen en herinneringen kunnen ophalen. "Voor mij is Sven één van mijn beste vrienden, een heel mooi en dierbaar persoon."
Tips?
Stuur ons jouw tips op [email protected]