Conny is vaak stikbenauwd en verruilt daarom de Noordkop voor Spanje

"Let maar niet op het huis van Jan Steen hoor", zegt Conny. Overal staan dozen en spullen opgestapeld in de woonkamer. "We zitten volop in de voorbereidingen op onze verhuizing."

"De hoofdreden om te emigreren, is onze gezondheid", begint Paul, "en dan met name die van Conny. Ze heeft longklachten en gedijt beter in het warmere, drogere Spaanse klimaat." De van oorsprong Volendamse heeft de longaandoening COPD en veel last van astma, getriggerd door een allergie voor latex. "Mijn bonusdochter noemt me een alien", vertelt Conny. "Ik heb zó veel aandoeningen dat je je afvraagt hoe dat allemaal in één lijf kan zitten."

Latex

In haar jeugd begonnen de eerste klachten met haar luchtwegen, maar pas twintig jaar geleden is officieel vastgesteld dat ze allergisch is voor latex. Extra vervelend, omdat ze als verpleegkundige veel moest werken met latex-handschoenen. "De klachten zijn niet meteen heel erg. De allergie bouwt zich op. Op een gegeven moment word ik stikbenauwd."

Inmiddels is ze al jaren gestopt met roken en vermijdt ze zoveel mogelijk latex, maar het kwaad is al geschied. "Elke keer als ik ziek ben geweest, knap ik op, maar telkens word ik net iets minder als ik voor het ziek zijn was. Ik moet zo stabiel mogelijk leven, dan houd ik het langst vol. Ik zit bijna in de laatste fase van de COPD. Als er niks anders gebeurt, ga ik er aan dood. Het is hard, maar het is wel de realiteit. Ik merk ook goed dat ik achteruitga. Nadat ik me vorig jaar zo belabberd voelde, zeiden we: laten we nu de stap gaan wagen."

Afgekeurd

Ook Paul worstelt flink met zijn gezondheid. Beiden zijn volledig afgekeurd en ontvangen een uitkering. Conny werkt nog wel, maar stopt daarmee zodra ze gaan emigreren.

De keuze voor Spanje als emigratieland is puur praktisch - de hogere temperaturen in combinatie met de lage luchtvochtigheid zorgen ervoor dat ze zich beter voelt dan in de Noordkop. Toch had Conny ook al van jongs af aan de wens om in Spanje te gaan wonen. "Met mijn ouders ging ik daar al naartoe op vakantie. Dan waren we bijvoorbeeld in Torremolinos en zei ik gekscherend tegen ze: 'Laat mij maar hier'. Ik heb echt het gevoel dat ik er thuishoor."

"Ik kan in Spanje echt mijn rust nemen", vertelt Conny. "En ik kan me op mijn toekomst richten. Misschien is die kort, misschien ook niet. Ik hoop dat mijn gezondheid daar stabiliseert." Dat ze zich daar beter voelt, is een feit. Al heel snel merkt ze verbetering. "Ik heb dan minder druk op de borst. Hier (in Nederland, red.) kan ik niet praten en lopen tegelijk. Terwijl ik daar een half uur kan lopen."

Huis verkopen

Paul en Conny hopen zo snel mogelijk met hun twee katten en zeven parkieten in Spanje te zitten, maar moeten nog een paar praktische hobbels nemen. Zo moet hun huis nog verkocht worden en hopen ze dat iemand anders uit de omgeving hun pakketpunt overneemt. En ze moeten nog een huis in Spanje kopen, de regio's Alicante, Valencia en Murcia zijn nu favoriet. "Waarschijnlijk gaan we eerst huren, zodat we rustig kunnen zoeken naar een huis."

De bel gaat: Paul loopt naar de deur en neemt een pakje aan van hun vaste pakketbezorger. "Dat gaan we wel missen: de sociale contacten door ons pakketpunt. Iedere bezorger kent ons en elke dag zijn we van 16 tot 21 uur 'geopend' voor mensen die hun pakketje willen ophalen."

Wat ze zelf in Spanje willen doen, weten ze nog niet. "Een bed en breakfast beginnen, zijn we niet van plan, maar misschien voel ik me daar zo goed dat we het toch gaan doen. En wie weet starten we ook daar een pakketpunt, ook Spanjaarden bestellen natuurlijk pakketjes."