Schimmeloverlast zorgt voor longproblemen, "Crepeer in m'n woning"

Wat Sanne op dit moment doet in haar flatwoning in de Boerhaavewijk in Schalkwijk, kun je het best omschrijven als kamperen in eigen huis. "Kamperen? Noemt het gerust creperen", reageert ze droogjes. 

Omdat het vocht op de vensterbank zit en de schimmel op de muren en de vitrage van de slaapkamer, heeft Sanne haar tweepersoonsbed verhuisd naar de woonkamer. Ruimte om te lopen is er daardoor niet.

Maar van alle ongemakken is dat misschien nog wel de onschuldigste. Veel erger vindt ze dat haar gezondheid achteruitgaat. Ze heeft longproblemen, is permanent hees en haar stem is veranderd. Ze heeft een puffertje om de ademhaling te bevorderen. "Dat helpt wel, maar werken lukt niet. Ik ben momenteel ziek thuis."

Tekst gaat door onder de foto.

Hoewel haar eigen gezondheid een constante bron van zorg is, maakt ze zich grotere zorgen om het welzijn van haar zoontje. Gelukkig kan ze hem zo nu en dan bij haar ouders of schoonouders brengen. Niet permanent helaas, daarvoor wonen ze te klein. 

Haar flatwoning, vol met vochtplekken, staat op de nominatie te worden gesloopt. Dat wist Sanne toen ze hier introk, maar ze had geen keus. Ze woonde bij haar opa en toen die overleed, kwam ze op straat te staan.

De Haarlemse moet elke maand 630 euro aan huur aftikken. "Voor dat bedrag mag je er toch van uitgaan dat ze, ondanks de sloopplannen, nog wel íets aan onderhoud doen?" Niet dus, vastgoedbeheerder Gapph en eigenaar Elan Wonen wijzen volgens haar steeds naar elkaar als ze het vochtprobleem aan de orde stelt. 

Kastje naar de muur

Ook het Wijkteam Boerhaavewijk, dat Sanne bijstaat, zegt het probleem meerdere keren te hebben aangekaart. "Maar we worden van het kastje naar de muur gestuurd. Gapph verwijst ons naar Elan, en Elan zegt dat we Gapph moeten bellen. Het is om gek van te worden, aldus een woordvoerder. Ook de GGD heeft volgens Sanne geprobeerd te bemiddelen: zonder succes. 

Sanne zou graag een normaal sociaal leven leiden, maar ze durft niemand meer bij haar thuis uit te nodigen. Ze moet eerlijk toegeven: vriendinnen staan natuurlijk niet te trappelen om haar in haar schimmelhuis te bezoeken. En dan te bedenken dat de situatie al een stuk beter is dan een paar maanden geleden.

Slapen in een skipak

Toen zat ze namelijk ook nog eens in de kou nadat de centrale verwarming was uitgevallen. Sanne: "Dat heeft een paar maanden geduurd, we moesten ons verwarmen met gaskacheltjes, mijn zoontje sliep 's nachts in een skipakje. Het bleek een hele klus om het te verhelpen, maar ik moet eerlijk zeggen dat Elan dat uiteindelijk wel heeft opgelost.

Sanne richt haar blik op de toekomst. Die ziet er niet beroerd uit, omdat ze op de nominatie staat voor een sociale huurwoning. Ze verwacht daar binnen een half jaar met haar zoontje in te kunnen trekken, waarschijnlijk ook in haar vertrouwde Boerhaavewijk. Het zal haar gezondheid ten goede komen. Dat is nodig, want ze wil ook weer aan het werk, waarschijnlijk in de horeca. "Als we híer maar zo snel mogelijk weg zijn, want dit is natuurlijk geen leven."