Slapen onder een winderig Velsertraverse of ongevraagd nachtelijk schuilen tegen de vrieskou in een trapgang van een appartementencomplex. Het leven van een dakloze in Beverwijk is keihard en koud, want het ontbreekt de stad aan een nachtopvang. De gemeente besteedt die opvang uit aan Haarlem. NH merkt na een rondgang dat daklozen staan te springen om een goede warme plek, terwijl inwoners kampen met grote overlast.
Het epicentrum van de Beverwijkse daklozenproblematiek ligt vlak bij het station. NH krijgt een tip via de katholieke kerk dat mensen daar in een flat steen en been klagen over onaangekondigd nachtelijk bezoek van daklozen. Het verhaal blijkt te kloppen: in het ogenschijnlijke keurige Wijckermolen, een appartementencomplex met koopwoningen, leven meerdere bewoners naar eigen zeggen in een staat van angst en verbijstering en zien zij wekelijks ongevraagde vervuiling.
Poep en plas
Wicher Akkerman zat bij de marine, is gepensioneerd en woont al 25 jaar in Wijckermolen. Hij ziet tot zijn verdriet steeds vaker daklozen in het trapgangen. "Zij komen hier in de portieken en gangen overnachten. We zien ze liggen met hun hele hebben en houden. Sinds een jaar begint het steeds meer op te vallen: we hebben al een paar keer hun poep moeten opruimen en ze plassen in de hoekjes van de trapgang omdat hier geen toilet is. We vinden bovendien plastic zakjes van drugsgebruik", aldus een bezorgde Akkerman.
"Er loopt nu bijna ieder uur een groepje bewoners een rondje ter controle en als we ze dan zien sturen we ze weg. We hebben speciaal vanwege de daklozen een camerasysteem aangeschaft om nu te zien wie er voor de deur staat. Maar via het belsysteem kun je wel bij tien mensen aanbellen en dan doet er altijd wel één ongezien open om binnen te glippen. Of ze maken met een plastic kaartje het slot open."
"Ze stormen agressief op je af met de tekst dat zij ook recht hebben op een slaapplek"
"Oudere mensen, maar ook dames die nachtdiensten draaien, zijn bang. Ik heb twee keer agressie meegemaakt met daklozen. Dan vraag je vriendelijk of men weggaat en dan stormen ze agressief op je af met de tekst dat zij ook recht hebben op een slaapplek", aldus Akkerman. Meerdere bewoners klagen steen en been en zeggen zich angstig te voelen over vreemde mensen in de trapgangen.
Gerard woont ook al twintig jaar in Wijckermolen en ook hij ziet daklozen in de gangen naar zijn woning. "Het is geen fijn gevoel. We hebben een briefje opgehangen in de flat om alle bewoners aan te sporen de deur zoveel mogelijk dicht te houden. Toch zie ik hier geregeld daklozen liggen slapen om te schuilen voor de vrieskou."
Het Leger des Heils heeft jaren geleden nachtelijke opvang geprobeerd te creëren in Beverwijk, maar: "Daar zijn wij heel snel weer mee gestopt, omdat we niet genoeg vrijwilligers konden vinden", aldus een heilssoldaat waar de naam van bekend is bij de redactie. "Het is eigenlijk de taak van de gemeente om voor haar inwoners in de stad deugdelijke nachtopvang te hebben."
Opvang in Haarlem
De gemeente zegt dat zij inderdaad geen nachtopvang heeft binnen Beverwijk. "Onze nachtopvang bevindt zich in Haarlem." In de praktijk komt het er op neer dat als de politie na een melding een dakloze op straat vindt in Beverwijk, hij of zij in een busje naar de opvang in Haarlem wordt gebracht. "Centrumgemeente Haarlem verzorgt de opvang voor negen omliggende gemeenten, waaronder Beverwijk."
Hoeveel daklozen Beverwijk precies heeft, is niet bekend, hoewel er een aantal zich bij de gemeente hebben gemeld.
Tekst loopt door onder de foto van de dakloze Beverijker Robin.
Robin is zo'n twaalf jaar dakloos en is geboren en getogen Beverwijker. Hij slaapt geregeld buiten en ook hij maakte twee jaar geleden de reis naar Haarlem. NH treft hem uiteindelijk onder een bouwstellage in de provinciehoofdstad. Hij is blij zijn verhaal te kunnen doen. "Er moet 24/7 opvang zijn voor hulpbehoevenden. De gemeente Beverwijk draagt nu geen zorg voor haar burgers."
Robin heeft zijn groep van bevriende daklozen door het beleid van de stad zien verspreiden over meerdere gemeenten, maar er wordt, ook als het vriest, wel degelijk buiten geslapen.
Robin: "Als ik buiten sliep, ging ik naar een camping en dan in de doucheruimte liggen met de deur op slot. Andere plekken waren het station en ja, ook bij de Velsertraverse. In het appartementencomplex Wijckermolen heb ik nooit gelegen, maar wel in tuinhuisjes waar het mij gegund werd om te blijven."
Buiten slapen
De gemeente Beverwijk zegt ondertussen goed zicht te hebben op de dakloze groep. "De groep is niet homogeen. Zo heb je daklozen die wel onderdak hebben binnen hun sociale netwerk. Zij logeren bijvoorbeeld bij vrienden of familie en slapen om de zoveel dagen bij iemand anders op de bank. Echte buitenslapers zijn er niet veel."
Dakloze Robin bestrijdt dat dus. Ter illustratie legt hij uit hoe daklozen zich tegen de kou wapenen. "Dan liggen we als een besteklade. Lepeltje-lepeltje houden we elkaar warm."
Tekst loopt door onder de foto.
In appartementencomplex Wijckermolen is er ondertussen niet alleen sprake van overlast, maar ook het wegsturen van daklozen wordt ervaren als een groot dilemma. Bewoner Annelies Bakker huilt in haar deuropening tranen met tuiten als NH haar vraagt naar de ongevraagde gasten in de trapgang.
Bakker: "Ik voel compassie en empathie voor de daklozen. Het breekt je hart om ze niet binnen te laten en ze weg te sturen. Soms zou ik ze zelfs bij mij thuis willen binnen laten als het zo koud is. Maar dat is toch niet verstandig. Waarom kan de gemeente niet iets voor ze regelen?"
'Doe iets!'
Bewoners van Wijckerpoort snappen er kortom helemaal niets van dat er geen nachtopvang in Beverwijk is voor Beverwijkse daklozen. Annelies Bakker: "Er is zoveel leegstand, al geef je ze een simpel warm hok, maar doe iets!"
Wicher Akkerman ziet ook het liefst dat de gemeente in actie komt: "Bij Buko staan allemaal kantoorunits in de vorm van containers. Lijkt mij een prima plek voor ze, want wanneer je geen huis hebt vraag je niet veel: een simpel bed, douche en toilet zou de gemeente toch moeten kunnen regelen?"
De gemeente reageert op de berichten vanuit Wijckermolen: "Wanneer daklozen worden aangemeld door een instantie of bewoner, volgt er een gesprek om de noodzaak tot opvang te bepalen. Daklozen kunnen zich ook zelf bij ons op het stadhuis melden. Dit betreft altijd maatwerk. Uiteraard vindt de gemeente het niet wenselijk dat mensen dakloos zijn."
Left to die
Dakloze Robin is ondertussen niet blij met de nachtopvang in Haarlem, want er zou openlijk drugs gebruikt worden en men moet minimaal 5,75 euro bij elkaar weten te krijgen voor bed, bad en brood. "Bovendien ben ik geboren en getogen in Beverwijk. Dat is mijn stad."
Toch heeft hij wel nog een tip. "Wat het gemeentebestuur zou moeten doen? In eerste instantie elkaar leren begrijpen, maar niet in het kader van een functie, een salaris of een uniform. En als je elkaar begrijpt, kun je een brug bouwen." Terwijl hij in z'n handen wrijft om de vingers warm te houden roept hij richting Beverwijk als noodkreet: "We are left to die on the street!"
Tips?
Stuur ons jouw tips op [email protected]