SRV-man Michel rijdt het lekkerste van de streek rond: "Of je worst lust!"

Hij is zélf het Gooise streekproduct: ondernemer Michel van Egmond. Goedlachs op z’n oud-Amsterdams, zoon van een aardappelgroothandelaar die alle pareltjes van het Gooi weet te vinden, oud en nieuw. Dagelijks maakt hij twee keer een ronde: ’s ochtends koopt hij verse etenswaar in, ’s middags rijdt hij rond met zijn goudkleurige SRV-wagen.

In Laren staat mondhygiëniste Chantalle al klaar met koffie als hij zijn wagen parkeert aan het plantsoen. Ze is één van zijn vaste adressen, hij kent al zijn klanten bij naam. “Kijk daar heb je Jack. Kom een makreeltje halen man, vers voor jou gerookt. Je moet wel goed vreten.” 

Michel laat zijn clientèle onbewaakt struinen langs zijn mini-schappen. “Ik stuur je straks wel een tikkie, Anneke”, zegt hij tegen een dame die bijna haar loempia’s vergeet. De bus is een moderne variant op de SRV-wagen (Samen Rationeel Verkopen) die sinds de jaren ’60 melk rondbracht en kleine boodschappen. Er is verse zuivel aan boord, verder bestaat zijn assortiment grotendeels uit delicatessen. Truffelmayonaise, honing uit Hilversum, bier van de Gooische bierbrouwerij en paardenworst uit Hilversumse Meent.

Sterrenhemel

De beroemde ontwerper Jan des Bouvrie bedacht de styling voor de goudkleurige SRV bus, met sterrenlichtjes in het plafond. Hij begon in coronatijd, dat bleek een opleving voor de bijna uitgestorven thuisbezorgingsdienst. Zelf was hij gestopt met zijn rondrijdende groentekar. Nee, het ging niet zo lekker met Michel, maar daar blikt hij liever niet op terug. Hij overleefde kanker en dagen op de intensive care. “De dag voor zijn overlijden stuurde Des Bouvrie een foto met een duimpje, een aanbeveling. Ga het gewoon doen, jongen.” Dat was het zetje dat hij nodig had. 

En nu is het goud dat blinkt. Hij strooit kwistig met namen van beroemdheden op zijn route, maar hij bedient niet alleen rijkelui. “Ik maak geen onderscheid, ook dames met hoofddoekjes horen bij mijn vaste klanten.”  Michel benadrukt dat zijn spullen heus niet altijd duurder zijn, soms is hij goedkoper dan de supermarkt.  

Tekst gaat door onder de foto

Zijn de lokale lekkernijen aan het uitsterven? Dat herkent Michel niet zo, hij ziet juist een herwaardering bij zijn klanten. Het is wel zonde dat de dame van het boerenkaasje ermee gestopt is, verzucht hij. Die vlogen de bus uit, zeker dertig per week. “De melk haalde ze bij een boer uit Loenersloot, maar het te veel werk. Zonde.” Maar wie lokaal produceert moet wel de tijd nemen. “Je moet die ondernemers een beetje steunen. Zo makkelijk hebben ze het niet.”