Guus kan eindelijk nieuwe woonwagen bouwen: 'Hadden maar 100 euro per week'

Hij zat diep, heel diep. Tot twee keer toe kreeg Guus Bauer (38) een burn-out, met een depressie tot gevolg. Onregelmatige werktijden en privéproblemen eisten hun tol, en hij kwam thuis te zitten zonder inkomsten: "De hele week rijst en pasta eten kwam je neus uit, maar dat je kind met een gat in z'n schoen rond moest lopen deed pas echt pijn."

Zijn vrouw, die tot dan toe voor hun drie kinderen zorgde, moest noodgedwongen een baan zoeken: "Ik sliep in die periode soms wel veertien uur op een dag, dat was geen leven." Uiteindelijk kwam hij er door hulp van buitenaf weer bovenop.

Zijn collega's hielpen hem zelfstandige te worden: "die collega's ben ik eeuwig dankbaar, want dankzij hen kan ik nu mijn eigen dagen inplannen. En dat is ook handig voor mijn zangcarrière." Bauer treedt onder andere op als Steffan de Kust, en zingt over zijn leven als woonwagenbewoner.

Dat hij nu zelf zijn dagen indeelt, betekent niet dat hij minder is gaan werken: "Ik werk nu gemiddeld zo'n zes dagen per week, diensten van twaalf uur steeds. En daarnaast nog het zingen. Maar door al die uren verdien ik nu zoveel dat ik mijn kinderen een betere toekomst kan geven. Dan ga je elke dag fluitend naar je werk."

Het beste voorbeeld van die betere toekomst staat in Uithoorn. Op de plek van zijn oude woonwagen bouwt Bauer een gloednieuw huis, met twee verdiepingen en dus voor het eerst in zijn leven ook een trap, al vindt hij dat idee 'nog steeds even wennen.'

Tekst gaat verder onder foto.

In de tussentijd woont het gezin van vijf in een woonwagen van twee kamers in de achtertuin van zijn ouders in Hoofddorp: "Het is hier en daar nogal behelpen, zeker met z'n vijven in één slaapkamer. Maar de kinderen vinden het schitterend om zo dicht bij opa en oma te zijn, en het zwembad in de tuin helpt ze ook wel."

Ook al heeft Bauer op zijn eigen manier een weg uit zijn depressie gevonden, is hij van mening dat het voor veel Nederlanders te moeilijk wordt gemaakt: "Dat de rijken steeds rijker worden is niet perse een probleem, ware het niet dat de armen ook steeds armer lijken te worden. Als de overheid dat zou gladstrijken zou je een eind komen."

Hij ziet veel groepen mensen om zich heen die de eindjes eigenlijk niet aan elkaar geknoopt krijgen, terwijl er volgens hem genoeg geld is om dat op te lossen: "Kijk alleen maar naar Groningen. Er is veel te weinig van het geld uit het gas naar die mensen zelf gegaan. Hetzelfde geldt voor een student en zijn studielening, of mensen die al jaren op een sociale huurwoning wachten."

Eerlijke kansen

Hij ervoer aan den lijve wat de invloed van een krappe beurs is op je eigen leefstijl: "de frikandellen en patat in de supermarkt was goedkoper dan de groente. Ik kon mijn kinderen niet altijd geven waar ze recht op hadden, en dat betekent alles voor me. Nu is dat godzijdank een ander verhaal."

De Miljoenennota die dinsdag bekend is gemaakt moet Nederlanders perspectief geven op het komende economische jaar, maar Bauer vraagt zich af of dat ook echt impact gaat hebben: "Heel Nederland weet wat het probleem is. Het speelveld moet eerlijker. Laten we nou eerst zorgen dat we onze eigen mensen niet in gebreke laten. Daar begint het mee."