De half-Surinaamse Joyce Pool, schrijfster en geschiedenisdocent op OSG De Hogeberg in Den Burg, vond dat er meer aandacht mocht komen voor het koloniale verleden van Nederland en ontwikkelde daarom afgelopen schooljaar voor de tweede klassen van havo/vwo een lesproject over het slavernijverleden. "Kinderen identificeren zich door het luisteren naar verhalen. Geen droge lesstof: het beklijft pas als ze zich verdiepen. En je hoeft niet zwart te zijn om je voor te stellen dat gebrandmerkt worden gruwelijk is."
"Het is mooi dat er nu zo veel aandacht is voor ons koloniaal verleden", vindt Joyce Pool. Als nazaat van tot slaaf gemaakten - haar moeder is Surinaamse - is het onderwerp haar niet vreemd. Joyce was zich er al vroeg van bewust dat haar achtergrond anders was dan die van de meeste kinderen. "Een groot deel van mijn familie was niet wit. Ik zag dat er aan hen een andere geschiedenis kleefde dan die ik om me heen zag. Op de lagere school heb ik dan ook erg gemist dat er geen les werd gegeven over de slavernij. Er werd alleen gesproken over de helden uit de Gouden Eeuw; niet over de zwarte bladzijde."
Meer begrip
Met haar collega Willem van der Werff en in samenwerking met Cultuureiland Texel ontwikkelde ze daarom een lesproject over het slavernijverleden. "Door het onderwerp uit te lichten, creëren we meer begrip en wederzijds respect. Zo komt er meer aandacht voor kansenongelijkheid, wat de samenleving vooruit helpt. Kijk bijvoorbeeld naar de toeslagen- of DUO-affaire. Daar zijn mensen gediscrimineerd, alleen omdat ze een andere achternaam hebben. Van belang bij zo'n gevoelig thema is dat je het doortrekt naar nu."
Tekst gaat verder onder de foto.
"Ik was er zelf ook niet geweest zonder de slavernij"
Om in de toekomst dit soort discriminatie te voorkomen, moeten we volgens Joyce leren van ons verleden: "De multiculturele samenleving is onder meer ontstaan door wat er in de zeventiende eeuw is gebeurd. Er wonen veel mensen in Nederland die een geschiedenis hebben die daar begonnen is. Ik was er zelf ook niet geweest zonder de slavernij."
Uitgebreidere lesstof
Joyce pleit dan ook voor uitgebreidere lesstof op de basisschool en bijvoorbeeld een bezoek aan Museum Kaap Skil in Oudeschild. Daar is op de bovenverdieping de tentoonstelling 'Wereldreis' te zien. Deze tentoonstelling is opgedeeld in de vier windstreken. In 'het westen' gaat het over de scheepvaart naar de Caraïben en Suriname.
Sinds 1 juli (de aftrap van het nationale herdenkingsjaar van het koloniaal verleden, red.) is de tentoonstelling daar uitgebreid met een uit het Schervenwrak opgedoken kappa: een kookketel om sap van suikerrietstengels in te koken. Een animatie van het werk van de tot slaaf gemaakten bij de suikerproductie wordt geprojecteerd op deze ketel. Hierbij wordt het Surinaamse liedje Faya Siton gedraaid.
'Dodelijke ernst'
"Het klinkt als een lief en vrolijk liedje, maar het is dodelijke ernst wat daar gezongen wordt. Het gaat over het brandmerken van kindslaven, om te laten zien wie hun eigenaar was. Als je werd doorverkocht, kreeg je een nieuw brandmerk. Dat maakte soms gruwelijke wonden, met alle gevolgen van dien", vertelt Joyce. "Je voelt de emotie in het liedje terug zoals het wordt afgespeeld in Kaap Skil, dat raakt me heel erg - al zodra ik de trap in het museum op loop."
Lees het hele interview met Joyce op de website van onze mediapartner Texelse Courant, waarin ze vertelt hoe ze naar het maatschappelijk debat rondom slavernij kijkt. Ook lees je hier meer over de rol die Texelaar Albert Kikkert destijds op Curaçao heeft gespeeld als plantagehouder en hoe hij omging met de tot slaaf gemaakte Tula, die in opstand kwam.
💬 Wil je niets missen uit de Noordkop?
- Tip ons met foto's, filmpjes en verhalen via [email protected] of whatsapp 06 30 09 30 03
- Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit de Noordkop en Texel. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws.
- Volg de laatste berichtgeving altijd via NHNieuws.nl/Noordkop.
Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]