Ingo ziet hoe zijn net 15-jarige dochter via haar vriendje betrokken raakt bij illegale handel van wiet, vapes en sigaretten. En hij komt erachter dat het een wijdverbreid probleem is onder jongeren op Wieringen. Om te zorgen dat andere ouders de signalen herkennen, deelt hij het verhaal op Facebook. "Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."
Het speelt nu zo’n drie maanden, denkt hij. Maar zeker weet hij het niet: "Ze vertelt ons niets."
Voor Ingo en zijn vrouw waren de eerste signalen dat hun dochter vaker lessen oversloeg op school. "Op een gegeven moment kreeg ze een vriendje: we wisten niet wie, hij is hier ook nooit thuis geweest. Toen hoorden we dat het een verkeerd jongetje is, die zit in het drugsmilieu. 'Wat verkoopt hij dan', vroeg ik mijn dochter. Ze zei: 'vapes (e-sigaretten, red.), wietlollies'. Ik zei: 'dat is illegale handel, willen wij niets mee te maken hebben'."
"Op een gegeven moment vonden wij vapes in haar slaapkamer verstopt. En nieuwe spulletjes, zoals kettinkjes. Ze loog toen we vroegen hoe ze eraan kwam. We wisten dat het niet klopte. Het ging van kwaad tot erger."
"We hebben wel eens gehad als ze van school kwam, dan stak ze haar band lek. En dan 's avonds laat belde ze: 'ja, ik kan niet thuiskomen want mijn band is lek.' Ik had die net geplakt. Die had ze zelf lek geprikt om maar niet naar huis te hoeven. Uiteindelijk heeft mijn vrouw haar opgehaald. Toen bleek ze al aardig wat drank op te hebben."
"Ze klom 's nachts uit het raam. Via een drugsdealertje vonden we haar weer"
"Laatst mocht ze naar de kermis in Hippolytushoef, ze zou op tijd thuiskomen. Om 22.30 uur was ze er inderdaad, dus wij maakten ons geen zorgen meer. Tot we de volgende dag op de camera zagen dat ze een kwartier later uit het raam geklommen was. De dag erna gebeurde het weer en konden we haar niet vinden: via een drugsdealertje uiteindelijk vonden we haar."
Ingo is een echte Wieringer en kent veel mensen dankzij zijn horecazaak. In de afgelopen twee weken ontdekte Ingo steeds meer van het netwerk van dealers in de omgeving. "Pas dan hoor je hoe heftig het is. Van niets weet ik nu bijna alles en zelfs de mensen bij naam."
Zo komt hij erachter dat er veel gedeald wordt door jongeren, bijvoorbeeld rond school in Wieringerwerf en bij het ijsbaantje in Den Oever. "Het is niet zo moeilijk om ze op het spoor te komen. Er zijn zoveel ouders die op mijn zoektocht reageren, die allang bezig zijn in deze wereld, maar niet doordringen bij politie of op school. Er gebeurt niks: ze kunnen niks. Er zijn zoveel videobeelden van buren met daarop jongetjes die aan het dealen zijn, maar de politie kan er niks mee. Ze moeten op heterdaad betrapt worden."
"Je ziet gedragsveranderingen in je kind: het is je kind niet meer"
Een woordvoerder van de politie reageert niet op de specifieke situatie rond Wieringen en de Wieringermeer, maar herkent het bredere probleem wel: "Dat jeugd verdovende middelen gebruikt is geen geheim. Waar wij vaak tegenaan lopen is dat mensen daar onderling wel over praten, maar dat ze dat niet doen met namen en rugnummers."
"Er wordt wel veel over gesproken, maar die info blijft om allerlei redenen binnenskamers. Dit gaat over kinderen van 13, 14 jaar. Daar hebben scholen en andere hulpverleningsinstanties ook een rol in. Het is heel Nederland breed, elke dag in het nieuws."
Hij vervolgt: "Ik wil mensen graag oproepen: deel deze informatie met je wijkagent of de politie, dan kunnen we daar allicht wat mee doen."
Het land uit
Voor Ingo en zijn vrouw was de maat vol nadat hun dochter 's nachts weggeglipt was. Hij nam haar mee om een rondje te rijden en reed in een keer door naar Zweden, waar het gezin een vakantiehuisje heeft. Even weg uit de Nederlandse omgeving.
"Je ziet gedragsveranderingen in je kind: het is je kind niet meer. We gaven haar op een gegeven moment straf en dat interesseerde haar niet meer. Ze lachte je in je gezicht gewoon uit. Dat waren de eerste tekenen die je oppikte dat er iets niet klopt. Vroeger als je straf gaf dan huilde ze, nu is ze bikkelhard."
"We zijn een week weggeweest, ik heb haar ondervraagd en met haar gesproken", vertelt hij. "Toen we in Zweden waren, was het heel leuk: het was de dochter die ze altijd is. Heel lief. We hebben samen gekookt. Toen we weer terug naar Nederland reden, veranderde ze weer. Ik maakte me zorgen over als ze weer terug moest naar school."
"We pakken het rigoureus aan. Als het niet werkt, verhuis ik met mijn dochter naar Zweden"
Ondertussen schakelt Ingo's vrouw in Nederland allerlei instanties en hulpverleners in. Direct na het weekend hebben ze verschillende gesprekken: ze zitten er bovenop.
Het is voor Ingo niet makkelijk om het verhaal op Facebook en in de media te delen, maar hij doet het om bewustzijn te creëren. "Voor ons gezin: wij komen er wel doorheen, wij redden het wel. Als het niet werkt moeten we het rigoureus gaan aanpakken, dat is ook geen probleem. Dan verhuis ik met mijn dochter naar Zweden. De ogen van andere ouders moeten geopend worden. Niet denken: mijn kind gebeurt het niet. Dat dachten wij ook."
"Ja, de school is zich er bewust van. Mijn vrouw is er heen geweest, gesproken met de mentor. Ze weten van het probleem, maar ze kunnen niks. Maar dat kan best, vind ik: beveiliging op school, ga ze maar fouilleren. Er zitten minstens twee dealertjes per klas op zo’n school."
Tekst gaat door onder de afbeelding.
Hij vervolgt: "De afgelopen 48 uur sinds de Facebookpost waren een rollercoaster. Ik krijg reacties van ouders van kinderen in hetzelfde groepje: op dezelfde school. Die ouders maken zich ook zorgen."
Na een lang Pinksterweekend begint deze week de school weer. "Voor ons even spannend hoe dat af gaat lopen, wat ze gaat doen. Gelukkig heeft ze Magister (een online roosterprogramma, red.). Je kan precies zien wanneer ze lesuitval heeft, of op school komt."
"We zitten er bovenop. Het is het beste voor je kind: je moet wel. Je moet niet denken: laat maar, het komt wel goed."
NH heeft geprobeerd contact te krijgen met de betreffende school, maar dit is tot nu toe niet gelukt. Andere ouders bevestigen aan NH de problemen die Ingo schetst.
Tips over dit verhaal? Mail naar [email protected]