Peter de Bie (66), eigenaar van strandtent Beach Inn in IJmuiden, heeft een roerig leven achter de rug. Hij belandde op jonge leeftijd al in het criminele circuit en groeide uit tot een van de grootste leveranciers van MDMA in Nederland. Tot hij tegen de lamp liep en zeven jaar celstraf voor zijn kiezen kreeg. Uiteindelijk lukte het hem om zijn leven om te draaien en werd hij eigenaar van het strandpaviljoen. Reden voor Bart van Broekhoven om het boek El Dorado over hem te schrijven.
Het is 2006 als Van Boekhoven de opdracht krijgt als regisseur en filmmaker om nieuw filmmateriaal van Kodak te testen. “Peter was mijn buurman op IJmuiderslag”, herinnert Van Boekhoven zich. “Ik wist dat hij een interessant verhaal had. Daarom heb ik hem gevraagd om zijn verhaal voor camera te vertellen. Ik vroeg hem: ‘Zou je daar dan ook openhartig in willen zijn’. Dat waren de eerste interviews en de wortels van dit boek. Zo kwam langzaam het verhaal uit de spelonken.”
Zes kogelgaten in je lijf
En het is nogal een verhaal. De Bie is begin dertig als hij bij een overval wordt neergeschoten. Hij werkt op dat moment bij een tapijtzaak in Amsterdam en heeft veel geld op zak nadat hij heeft afgerekend met de stoffeerders. "Met zes gaten in je lijf loop je aardig leeg. Dan ben je een soort vergiet. Ik had al afscheid genomen van het leven," vertelt hij. "Eerst voelde ik paniek, maar daarna ga je je erin berusten en krijg je het gevoel van hè, dit is het laatste. Ik hoef niks meer in het leven."
Hij overleeft de aanval ternauwernood en wordt wakker in ziekenhuis. Teleurgesteld. “Ineens moet je weer alles in het leven. Ik had me erbij neergelegd dat mijn leven voorbij was. En dan kom je ineens weer bij je positieven na een operatie op zo’n uitslaapkamer. Dan lig je aan een slangetje zus, een slangetje zo."
Grote man met een Maxi-Cosi
De Bie heeft op dat moment ook nog de financiële zorg van een moeder met twee kinderen op zich genomen. Haar man is ervandoor gegaan met de eerste vrouw van De Bie. Een jaar na de overval krijgt De Bie een nieuwe vriendin. Er moet weer geld in het laatje komen en via via komt Peter terecht in het criminele drugscircuit als leverancier van kant-en klare pillen en grondstoffen voor pillen.
Na een paar jaar knipperlichtrelatie, raakt de vriendin van De Bie zwanger en samen krijgen ze een zoon. Zijn vriendin wordt getroffen door een postnatale depressie, aldus De Bie. "Ik nam de verantwoordelijkheid voor onze zoon. Dan kwam ik binnen voor een onderhandeling. Een hele grote man met een Maxi-Cosi met een baby erin, mijn zoon. Even afspraken maken. En dan moest ik ook weer op tijd weg, want die kleine moest te eten hebben. Of er moest tussendoor een luier verschoond worden. Het was voor mij een normale zaak. Het moest verder."
“Je probeert het draadje op te pakken, waar je was gebleven. Maar de wereld is veranderd en niet meer zoals het was”
In diezelfde periode komt een oude vriend van de familie, Ome Dirk, terug in het leven van De Bie. Hij fungeert dan als oppas voor de kleine en is onderdeel van de criminele organisatie, vertelt De Bie. Als ze uiteindelijk gearresteerd worden na een inval, gaat het mis. “De hele rats werd opgeladen en daar zat Ome Dirk bij. Tijdens het verhoor is hij doorgeslagen.”
Peter krijgt zeven jaar cel, waarvan hij er vier heeft gezeten. “Je probeert het draadje op te pakken, waar je was gebleven. Maar de wereld is veranderd en niet meer zoals het was.” Een vriendin brengt hem naar de Beach Inn, de strandtent van zijn oom Herman, waar hij gaat werken.
Als zijn oom kanker krijg, wijst hij vlak voor zijn dood Peter aan als opvolger. En Peter maakt hem de belofte: “Jij hebt van de Beach Inn een hogeschool gemaakt, ik ontwikkel het verder tot universiteit”. En inmiddels is de Beach Inn verkozen tot duurzaamste strandpaviljoen van Nederland en heeft Peter het sinds 1 mei overgedragen aan zijn kinderen.
Wispelturig leven
Op de vraag hoe hij terug kijkt op zijn leven, moet Peter even nadenken. Maar dan zegt hij: “Achteraf gezien kan ik wel terugkijken op een wispelturig leven waar alle facetten ingezeten hebben. Daardoor heb ik in de praktijk een hele goeie leerschool gehad.” Toch heeft hij geen spijt. “Je hebt altijd van twee dingen spijt. Van dingen die je niet hebt gedaan en dingen die je wel hebt gedaan. Maar als ik dat niet had gedaan allemaal, dan was ik niet ontkiemd zoals nu.”
Op vrijdag 23 juni zal het boek gepresenteerd worden en zal de sleutel van de Beach Inn symbolisch overhandigd worden aan zijn kinderen. Het is het einde van een tijdperk, een periode die afgesloten wordt. "Ik heb een harde leerschool gehad. Ik heb geleerd. Ik heb me kunnen ontwikkelen tot wie ik nu ben. Elke keer als ik van het paard stap, val of gegooid wordt en dat is me een keer of vijf overkomen, soms meer dood dan levend, dan klim ik weer op een ander paard. Ik denk dat mensen er leringen uit kunnen halen."
Tips?
Stuur ons jouw tips op [email protected]