Een kinderfiets koop je tweedehands, maar een grafsteen? Da's nog wennen

Grafmonumenten lijken gemaakt voor de eeuwigheid, totdat een graf geruimd wordt. Dan worden ze vermalen tot puin en gebruikt als fundering voor een weg. Ilse Maes van steenhouwerij Lavertu, vindt dat doodzonde en geeft oude grafstenen een tweede leven.

Onder de naam 'Circle Stone', werken steenhouwers en begraafplaatsen samen om afgedankte grafstenen een tweede leven te geven. Nabestaanden vinden het vaak fijn dat het natuurstenen monument niet vernietigd wordt. Maar omdat het heel duur is om een oude steen opnieuw te gebruiken, is er vooralsnog weinig vraag.

Volgens Ilse is dat wellicht te wijten aan onbekendheid. 'Veel mensen weten niet dat het bestaat'. Maar ze geeft toe dat de prijs van een tweedehands grafsteen daarbij een rol speelt. Een tweedehands steen is nauwelijks goedkoper dan een nieuwe. 'We hebben er best wel veel werk aan', aldus Ilse, 'dus voor het geld hoef je het niet te doen.' Mensen doen het voor hun eigen gevoel en voor de duurzaamheid.

Een grafmonument is voor nabestaanden een persoonlijke plek waar men de overledene kan herdenken. Een tastbare herinnering om naartoe te gaan en je gevoelens te uiten. En ook grafstenen zijn aan modetrends onderhevig. Op dit moment is er vooral vraag naar natuurlijke, ongepolijste grafstenen, terwijl de aangeboden stenen vaak van glad gepolijst graniet zijn.

Geen tweedehands spijkerbroek

Volgens Ilse kan een hergebruikte steen ook heel goed passen bij mensen die minder waarde hechten aan uiterlijke pracht en praal, maar bewust omgaan met moeder natuur en kiezen voor eenvoud. Het blijft sowieso een onderwerp waar veel gevoel en emotie bij komt kijken. 'Het is geen spijkerbroek die je tweedehands koopt', aldus Ilse.