Beperking als uitdaging: Martijn Wijsman heeft niks met 'zielig doen'

Het is mooi om te zien hoe Martijn zich voortbeweegt in zijn winkel. Twee krukken en een goed getraind lichaam compenseren tijdens het werk het gemis van een been. Als hij achterin de zaak de vorderingen van een reparatie inspecteert en bij de ingang iemand informatie wil over een nieuw aan te schaffen fiets, is hij razendsnel ter plekke. Trappen, fietsen die in de weg staan; als een acrobaat manoeuvreert hij naar de plaats van bestemming. Martijn is er het levende bewijs van dat je - in weerwil van het spreekwoord - op één been wél kunt staan. 

Tekst gaat verder onder de video.

Martijn Wijsman vindt het de normaalste zaak van de wereld. "Ik heb er mee leren leven. Natuurlijk zijn er wel eens momenten dat je liever twee benen hebt, maar over het algemeen kan ik met één been goed leven. Het is een feit dat ik als jochie meteen geaccepteerd heb. Ik heb geprobeerd er het beste van te maken en dat is best aardig gelukt."

Met dank aan zijn ouders, die hem als kind meenamen naar de sneeuw om op één been te leren skiën, maar vooral door zijn eigen knokkersmentaliteit bouwde hij een mooie sportloopbaan op. Hij kwam vier keer uit op de Paralympische Spelen: die van Albertville, Lillehammer, Nagano en Salt Lake City. Zijn hoogste klassering was de vierde plaats.

Golf

Martijn bleek minstens zoveel talent te hebben voor golf en is sinds kort ook op het circuit bij hem om de hoek te bewonderen als autocoureur. "Het is gewoon een kwestie van doen", zegt Martijn. "Je moet de dingen doen die je leuk vindt en die zo góed mogelijk doen. Met zielig doen heb ik niks." 

Juiste spoor

Deze instelling zette hem ook in het maatschappelijk leven op het juiste spoor. Hij werd als twintiger eigenaar van de fietsenzaak bij de entree van het dorp. Hij begon er ooit als vakantiehulp. Toen hij een paar jaar geleden de kans kreeg in het centrum van Zandvoort Versteege Wielersport over te nemen, twijfelde Martijn geen moment. Wijsman Fietsen heet de winkel inmiddels. "Het loopt lekker. Stilzitten is er niet bij."

Gemis

Dat hij dit heeft bereikt ondanks het gemis van een been, heeft voor hem geen bijzondere betekenis. "Het is zoals het is. Ik voel me niet anders dan iemand anders. Toegegeven, ik zie er iets anders uit. Ik ben in Zandvoort de man van de fietsenzaak met dat ene been en de twee krukken. Maar ik voel me niet anders dan anderen."