Iris (34) na stamcelbehandeling: “Ik heb het gevoel dat ik MS heb verslagen”

We hebben Iris aan de telefoon. Ze ontvangt nog geen mensen, omdat haar gezondheid na de behandeling nog kwetsbaar is. Ze klinkt blij en is heel optimistisch: “Ik denk dat ik er heel goed uit ga komen, ik ben alle mensen die dit mogelijk gemaakt hebben zo ontzettend dankbaar”.

MS

Iris lijdt sinds haar 22ste aan Multiple Sclerose (MS) en onderging begin maart een stamcelbehandeling in Mexico. Deze behandeling wordt in Nederland niet toegepast en in het buitenland wordt die niet vergoed door de verzekering.

Om toch, dan maar op eigen kosten, voor de operatie naar Mexico te kunnen reizen was 65 duizend euro nodig. Vrienden en familie brachten dat geld bij elkaar. Onder het motto Iris verslaat MS verzonnen ze allerlei inzamelacties. Een pubquiz, een gesponsorde muurschildering, een rommelmarkt; alles was goed, als het maar geld in het laatje bracht.

Iris kijkt met enige verbazing terug op die periode. In een maand of drie was het bedrag bij elkaar gebracht. “Het ging allemaal zo snel en zo makkelijk dat ik het me amper realiseerde. Pas toen ik in Mexico was realiseerde ik me hoe bijzonder dat eigenlijk allemaal was, hoe lief mensen eigenlijk zijn. Het lijkt soms wel alsof mensen sinds Corona wat afstand van elkaar hebben genomen maar als dit je overkomt blijkt dat mensen toch voor elkaar klaar staan als de nood aan de man is”.

Iris vertelt hoe verbaasd ze was over de stortvloed aan donaties die binnenkwamen na publicatie van haar verhaal op NH Nieuws. Sommige lieve teksten die erbij geschreven werden zijn haar bijgebleven. “Een mevrouw schreef dat ze weinig geld had en in de schuldsanering zat maar toch wilde helpen, die maakte twee euro vijftig over, hoe ontzettend lief is dat?”, aldus een ontroerde Iris.

Behandeling

Ze was vier weken in Mexico samen met haar partner Mo die 24/7 aan haar bed waakte. Hun zoontje Semih van twee logeerde bij Iris’ moeder. Dat vond Iris nog het moeilijkste, om hem zo lang te moeten missen. De behandeling zelf begon onmiddellijk na aankomst en verliep voorspoedig.

Iris: "Ik heb geluk gehad met mijn lichaam; ik heb eigenlijk maar één dag echt pijn gehad. In de kliniek waar ik lag zag ik dat ook anders kon, er waren mensen met ontzettend veel pijn.”

Inmiddels is Iris twee weken thuis en kan ze terugkijken op een succesvolle behandeling. “Volgens de artsen is mijn immuunsysteem gereset en komt de ziekte nu zeker tien tot vijftien jaar tot stilstand.” Een heel verschil met de situatie zonder behandeling in Mexico: "ik zou dan heel snel en definitief in een rolstoel terecht zijn gekomen", zegt Iris.

Nu de behandeling zo goed lijkt aan te slaan durft Iris voorzichtig naar de toekomst te kijken. “Ik verheug me vooral op kleine, gewone dingen. Het lijkt me geweldig om Semih straks lopend naar de peuterspeelzaal te kunnen brengen. Het is maar een paar straten hiervandaan maar vroeger kon dat echt niet." 

Verder kijkt ze ernaar uit om met haar oogappel van twee naar de kermis te gaan “Dat is echt een ding hier in Heemskerk. Ik wil er bij zijn als hij daar voor het eerst van geniet.”

Maar zover is het nog niet. Het is eerst nog wachten op uitslagen van het onderzoek naar haar bloedwaarden. Als die goed genoeg zijn kan de quarantaine worden opgeheven en kan ze weer een enigszins normaal leven gaan leiden. 

Daarna kan ze met hulp van een fysiotherapeut keihard gaan werken aan volledig herstel. Ze streeft naar een vakantie in de zon met het gezin volgend jaar zomer. Ook hoopt ze volgend jaar haar 35ste verjaardag, op 22 april, precies vandaag over een jaar, met een knalfuif te kunnen vieren.