Kat Brammetje koos zeven jaar geleden station Weidevenne in Purmerend uit als zijn vaste hangplaats. Dinsdag is hij aangereden door een nog onbekend iemand en overleden. Brammetje was geliefd bij menig treinreiziger. "Alsof hij tegen je kwam zeggen: kom me even aaien vandaag!" Dichter Pieter Stroop van Rhenen schreef een gedicht Poeskat Bram!
Hij zat soms al om 4.00 uur 's morgens op het perron, kat Brammetje. Zijn baasje Anneke Rost was eraan gewend geraakt dat hij alleen thuis kwam om te eten. Zo werd hij voor reizigers op station Weidevenne in Purmerend een fenomeen, die rode kater.
Vermist, ontvoerd en aangereden
In zijn leven maakte Brammetje veel mee: in 2017 was hij al eens vermist. Zijn baasje Anneke huilde tranen van blijdschap toen hij vijf dagen later gevonden werd. Ook deze maand nog zat de schrik er dik in toen er vermoedens waren dat hij ontvoerd zou zijn. Na een paar dagen zat hij echter plots weer op het perron.
Volgens zijn baasje Anneke was Brammetje thuis altijd onrustig: de reden voor hem om altijd op stap te gaan. Ze richtte een Facebook-pagina voor hem op, waarop mensen hun favoriete stationskat konden volgen. Dinsdagavond plaatste zij een bericht dat Brammetje was aangereden en overleden in de buurt van het station. Inmiddels zijn er al duizenden steunbetuigingen te lezen op de site. Brammetje is 9 jaar geworden.
Poeskat Bram
Iets roods op een station,
Voordat de eerste trein aan kwam,
Geen rood signaal,
Was dat, maar
Poeskat Bram.
Een facebookpagina,
Reizigers met duizend aaien,
Hij liet de trein zijn haren waaien,
In al zijn poesheid lief en tam,
Die poeskat Bram.
Ineens een raar gezin,
Dat hem na wat gevlij,
Vast greep en in een auto,
Valselijk wat mee nam:
Ons' poeskat Bram.
Maar hij kwam terug en
Nu heeft heel de trein
Met reizigers, ja wie niet,
Vandaag om Brammetje gegriend?
't Is niet de trein die is vertraagd,
't Is niet de lijn die nooit eens kwam,
Het is nu een dier dat nooit meer komt,
Heel het perron is nu verstomd
Om poeskat Bram.
Pieter Stroom van Renen
Amsterdam