Hij kan zijn schilderijen nauwelijks kwijt in zijn kleine appartement dat tijdelijk ook dient als atelier. Kunstenaar Joram Baruch werkt hier aan het project 'Zij hadden geen idee wat de toekomst hen zou brengen'. 24 portretten van Joodse kinderen in de jaren voor de oorlog.
"Ik ben begonnen met het naschilderen van een fotootje van mijn moeder", vertelt de kunstenaar, terwijl hij naar een schilderij van een vrolijk lachend meisje in een geruite jurk wijst. "Zij was hier een jaar of drie, het was 1936 en zij wist niet wat voor toekomst haar wachtte. Een paar jaar later was zij bijna iedereen kwijt. En toen kwam ik op het idee. Al die kinderen in de oorlog hadden geen idee wat de toekomst hen zou brengen. Zij leefden gewoon van dag tot dag, onschuldig, naïef. Ik moet die kinderen een gezicht geven."
"Alles eindigt in de oorlog"
Baruch is al jaren actief als kunstenaar. Hij schildert portretten, stillevens maar ook abstract werk. Alles wat hem bezighoudt, komt op het canvas terecht, maar nooit eerder was zijn Joodse achtergrond zo aanwezig in zijn werk. "Hoe ouder ik word, hoe belangrijker mijn achtergrond wordt. Ik liet een tijdje geleden via de site MyHeritage onderzoek doen naar het verleden van mijn familie en dan blijkt dat alles eindigt in de oorlog."
Baruch laat foto's en zijn schilderijen zien: "Kijk, zo schattig dit jongetje, hij is niet ouder geworden dan twaalf. "Op de foto zie je een vriendelijk jongetje dat, poserend voor de schoolfotograaf met zijn hand onder zijn kin recht in de camera kijkt.
"En deze twee lieve meisjes", wijst Baruch naar een schilderij, "Kijk ze staan, ze horen overduidelijk bij elkaar en de ene heeft een klein tasje vast, zo grappig." En bij een portret van twee vrolijke kinderen op straat: "Dit zijn Minnie Moskou en haar neefje Freddie in de Transvaalbuurt. Zij heeft het overleefd, hij niet."
"Wie vertelt hun verhalen nog?"
Voor Joram is het belangrijk dat hij de verhalen van de kinderen levend houdt; "Mijn moeder is de enige van haar familie die nog leeft, maar zij is zwaar dementerend. Wie vertelt die verhalen nu nog? Wie houdt die kinderen levend? Dat probeer ik nu met al deze portretten." Uiteindelijk is het de bedoeling dat de werken tentoongesteld worden. Tot die tijd blijft Baruch schilderen, maar daarvoor heeft hij wel foto's nodig. Iedereen die foto's heeft van Joodse kinderen in de jaren tussen 1930 en 1940, kan ze via zijn site naar hem toe sturen.