Texelse ondernemers gooien het roer om: "We hebben de mooiste job van Nederland"

Het drietal heeft al ervaring in de horeca. Wat dat betreft is het niet geheel een 'duik in het diepe'. Maar toch is het een bijzonder avontuur. Ondernemen op het strand. Heerlijk de hele dag naar de zee staren, beetje koffie doen met gasten en af en toe een huisje of strandstoeltje verhuren. Wie wil dat nou niet? "Vooral 's morgens heb je hier een prachtig uitzicht", zegt Charlot. "We moeten dan wel werken, maar dat heeft een heel andere dimensie."

Janien en Irene hebben jaren het restaurant Inn de Knip in Den Hoorn bestierd. Alleen wilden ze het nu iets rustiger aan doen. "We hebben vijftien jaar lang zeven dagen in de week gewerkt", zegt Irene. "Maar er was altijd een tekort aan personeel. En velen waren ziek, zwak of misselijk. Dan waren wij weer aan het 'buffelen'. Dat houdt dan een keer op. Het werk was heel leuk, maar niet meer met personeel."

Het oude restaurant werd verkocht en beide dames hadden voor het eerst sinds vijftien jaar een zomer vakantie. "Dat was genieten", zegt Janien. Na driekwart jaar begon het bij de dames toch weer te kriebelen. "We hadden eerst onze ogen gericht op een boerencamping", zegt Janien. "Dat was ook leuk en je bent ook buiten. Maar je moet ook wel erg boer zijn om dat te doen. We dachten: we maken wel een paar potjes jam en dan ben je agrariër. Maar zo werkt het niet meer."

"Strandbedrijf Noorderbad is misschien wel een impuls aankoop geweest", gaat Irene verder. Maar belangrijk is dat ze nu geen personeel meer hebben. "En je bent in de wintermaanden vrij." Deze week zijn ze op het strand om maar liefst 97 strandhuisjes te plaatsen. En twee containers: één voor de opslag van spullen en één voor de verkoop van eten en drinkwaren. Ze worden geholpen door oud-eigenaar Jan van der Star. De ondernemer stopt omdat hij naar Zweden verhuist.

Horecadier

Charlot is ook een horecadier. Weliswaar niet op Texel, maar in IJmuiden heeft ze jaren met haar ex-partner een strandpaviljoen gehad. Ze pakte daarna haar oude liefde als binnenhuisarchitect weer op. Maar het strand bleef trekken. "Ik ben toen af en toe ook weer bijgesprongen bij een paviljoen in Noordwijk. Mensen die op het strand komen, zijn blij en hebben er zin in. Er hangt altijd een heel andere sfeer. Iedere keer dat je vroeg op het strand komt en er nog niemand is. Dat is het mooiste moment van de dag. Mijn kinderen zijn ermee opgegroeid. En het strand is de mooiste plek waar we het liefst zijn."

Een jaar geleden nam ze het besluit om naar Texel te verhuizen. "Maar als je iets wilt, moet je dat gewoon proberen. En dan moet je niet denken: dat doen we later. Mijn kinderen waren ook erg enthousiast. En dan opeens zit je op een eiland. Zeker na de coronacrisis hebben we de sprong in het diepe genomen." Via gezamenlijke contacten leerde zij Irene en Janien kennen. En nu een eigen bedrijf. "Dit is heel leuk", zegt ze.

Gefascineerd

Ze verbazen zich nog dagelijks dat toeristen blij worden van de zee. "Wij hebben altijd bij de zee gewoond", zegt Janien. "Mensen zijn helemaal gefascineerd. Veel toeristen hebben geen strand en zee. Ze staan met de armen wijd open en willen het eigenlijk omhelzen. Het is iedere keer weer een bijzonder schouwspel."

Dat het niet altijd zonnig weer is, zijn ze zich van bewust. "Tijdens het opbouwen waren er ook dagen dat je een skibril op moest vanwege zandverstuivingen", zegt Charlot. "Dat hoort er gewoon bij. En dat heeft ook zijn charme. Er is geen dag hetzelfde. Iemand zal zeggen: het uitzicht is iedere dag toch hetzelfde. Zand en zee. Maar het is toch iedere keer anders."

Ze zijn nu nog druk bezig met de opbouw. "We hebben twee huisjes staan, dus we hebben er nog 95 te doen, hahahaha." De bedoeling is dat ze rond Koningsdag (27 april) open gaan. Janien: "Het eerste strandhuisje is al vanaf 8 april verhuurd. Het eerste dat staat, moeten we dan maar meteen verhuren. Desnoods gaan ze in de kiosk, haha." De wachtlijsten voor een strandhuisje zijn lang. "Dat geeft ook vertrouwen. Bovendien had de vorige eigenaar een groot klantenbestand."

De ondernemers hebben zelfs een ventvergunning. "Heel ouderwets weer met een ijscokarretje met belletje over het strand zoals vroeger, tingelingeling", zegt Janien. "Dat deden ze toen nog met een trekker. Dat mag waarschijnlijk niet meer, dus dat wordt een elektrisch karretje." Ze hebben er nu al lol in. En ideeën genoeg. "We gaan ook alle strandhuisjes langs. Als Mohammed niet naar de berg kan, dan gaat de berg wel naar Mohammed, hahahaha."