Veenmoskussens moeten bodemdaling ongedaan maken: "Grootscheeps laten groeien"

Op deze koude dag zit boswachter Bas Rijs diep weggedoken in zijn jas. Ons bootje schiet over het water. We zijn de enigen in deze polder, gelegen tussen Amsterdam en Purmerend. Het is nog winter als we voor Natuurlijk Noord-Holland het Ilperveld in gaan en de weilanden zijn stil.

Op het water zijn wel veel eenden te zien en in de weilanden loeren ganzen naar ons. "Dat zijn Canadese ganzen", zegt Bas wijzend naar rechts. "Daarachter lopen nijlganzen, boven ons vliegen grauwe ganzen en in het weiland links zit het vol met brandganzen."

We leggen aan bij een bosje. "We hebben hier niet veel bomen omdat de weidevogels daar niet van houden. Die blijven honderden meters weg van bomen omdat hun vijanden, kraaien en buizerds, daar in leven. Maar hier zo aan de rand van het Ilperveld is het goed."

De grond deint onder onze voeten en de bomen die door de harde wind heen en weer bewegen laten de grond schommelen. "Deze veenkussens zijn één grote spons. Zomers houden ze het water vast en dat is heel fijn voor veel planten en insecten. Binnenkort starten we hier een experiment om veenmos weer grootscheeps te laten groeien. Misschien dat we zo de bodemdaling van Noord-Holland kunnen helpen stoppen."