Onur is na een maand weer thuis. De Enkhuizer heeft wekenlang in het rampgebied in Turkije families in nood geholpen, die lijden onder de gevolgen van de zware aardbevingen van vorige maand. Samen met andere vrijwilligers zorgde hij voor levensmiddelen voor de bevolking. "Het is gek om weer terug te zijn in Nederland."
Met zijn hoofd zit Onur nog in Turkije, maar zijn lichaam is hier. Na wekenlang families te hebben geholpen, is hij gistermiddag teruggekeerd. Dag in dag uit stond hij zo'n 18 tot 20 uur aan een stuk paraat voor de Turkse bevolking. "Ondanks dat ik het gevoel heb dat het daar nog lang niet over is, heb ik geaccepteerd dat ik niet iedereen kan helpen", vertelt Onur.
Eigen doel
Voor zijn vertrek naar Turkije had Onur voor zichzelf een doel opgesteld: zoveel mogelijk mensen helpen om hun eigen leven weer een beetje terug te krijgen. Dit ging gepaard met veel emoties, hechte banden en lastige momenten.
Onur heeft meerdere malen voor hete vuren gestaan. "Ik zat een keer rustig in mijn busje te bellen met een vriend, toen er uit het niets een man mijn kant op kwam lopen", zegt hij terwijl de adrenaline weer door zijn lichaam suist. "De man maakt snel duidelijk dat hij mij hier niet wilde hebben en trok zijn vuurwapen. Ik probeerde kalm te blijven, gelukkig is er niks ernstigs gebeurd."
"Het was belangrijk om te onthouden dat we geen zwaktes konden tonen, anders was het snel klaar"
Geen een keer heeft Onur mensen veroordeeld voor de manier waarop zij reageerden. "Ik begrijp die mensen, misschien had ik zelf ook wel zo gereageerd", zegt hij. "Anderen en ik hebben stevig in onze schoenen moeten staan. Het was belangrijk om te onthouden dat we geen zwaktes konden tonen, anders was het snel klaar." Ook de mentale battle zou op zo'n moment niet snel zijn gewonnen.
Natuurlijk zijn er ook veel mooie dingen gebeurd tijdens zijn tijd in Turkije. Onur heeft nieuwe mensen leren kennen, zoals via de hulporganisatie IHH (Stichting Internationale Humanitaire Hulporganisatie Turkije). Maar ook heeft hij met Turkse families vriendschappen opgebouwd. "Als we aan kwamen rijden met de bus werden we direct herkent. Dan begonnen mensen te huilen van blijdschap", zegt hij.
Niks voor lief nemen
Door zijn werk als agent is Onur al het een en ander gewend en koesterde hij al de kleine momenten. Toch heeft hij na zijn terugkeer uit Turkije een nieuwe kijk op het leven: het kan opeens zomaar over zijn. Ondanks dat dat voor veel mensen het geval was, bleven ze positief en waren ze blij met alle hulp die zij kregen.
"Het is onvoorstelbaar dat de bevolking, ondanks dat ze amper wat hadden, naar anderen omkeken", zegt hij stomverbaasd. "We vonden weleens vers brood terug in het busje, dat we gekregen hadden van anderen."
Mogelijke terugkeer
Dat hij nog een keer terug gaat naar Turkije weet Onur zeker. Wanneer dit zal zijn is nog niet duidelijk. Het lijkt hem fijn om nog eens te kunnen spreken met de mensen waarmee hij zo'n hechte band heeft opgebouwd.
Het leven in Nederland gaat na zijn komst gewoon door. Onur is weer herenigd met zijn vrienden en familie, daar is hij blij mee. "Het is fijn om weer terug te zijn. Ik heb gedaan wat ik kon doen. Voor mijn gevoel heb ik mijn doel behaald", zegt hij vredig.
Dit is een bericht van de gemeenschappelijke Westfriese nieuwsredactie
Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit West-Friesland. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📧 Stuur ons jouw tips op via [email protected] of app ons via 06-23405405
✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]