Het zorgpersoneel van het ziekenhuis Rode Kruis in Beverwijk legde vandaag haar werk neer, nadat eerder dit jaar de CAO-onderhandelingen vastliepen. Tijdens corona applaudisseerde men massaal voor het zorgpersoneel, maar wat is van die waardering nog over?
Het personeel in Beverwijk sluit zich aan bij een landelijke staking. Meerdere ziekenhuizen draaien een 'zondagsrooster.' Acute zorg, zorg voor kinderen en spoedeisende hulp en operaties gaan gewoon door, maar andere afdelingen sluiten voor een dag de deuren. Patiënten reageren tegenover NH gelaten en "begrijpen de actie". Ze wensen het "hardwerkend personeel succes."
Welmoed Murre is verpleegkundig specialist en verzorgt wonden in het ziekenhuis. Zij staakt vooral om uiteindelijk meer personeel in het ziekenhuis te krijgen.
Ook zij merkt dat "invalpoolen leeg zijn". Als er geen personeel is dan moet in het uiterste geval een bed worden gesloten. "Dat is zonde voor de zorg. Ik werk parttime, maar werk dan regelmatig een dag extra. Opa en oma passen een dag per week op, maar twee dagen in de week is voor hun ook veel. Dus dat kan niet altijd."
Verpleegkundig specialist ziet dat haar werk ophoopt - NH Nieuws
Marlon Hollema werkt als anesthesiemedewerker, oftewel hij helpt vooral bij het proces van de narcose tijdens operaties. Hollema staakt ook. Hij wil er ook 10 procent extra salaris bij, maar vooral betere secundaire arbeidsvoorwaarden. Hij maakt weken van 50 á 60 uur terwijl hij een contract heeft voor 36 uur. De zogenaamde bereikbaarheidsdiensten, oftewel het kunnen invallen als dat nodig is, zorgen voor lange werkweken.
anesthesiemedewerker wil "een fatsoenlijke waardering" - NH Nieuws
Volgens Hollema geven de extra bereikbaarheidsdiensten "niet per se stress, maar ik wil er wel eerlijke waardering voor. Dat kun je in geld of tijd uitdrukken." Welmoed Murre strijdt vooral voor meer personeel. Ook zij wil als ervaren kracht net als haar collega Marlon het liefste collega's coachen en helpen, maar daar is vaak domweg geen tijd voor door het personeelstekort.
"Het zou heel nuttig zijn om tijd en rust te hebben" - NH Nieuws
Geen stress en het leuk hebben in je vak ziet Murre als oplossing. Haar collega Hollema wil bovendien meer waardering. Maar, hoe kan het dat het zorgpersoneel na corona nog steeds op waardering wacht? We herinneren ons allemaal het applaus dat het zorgpersoneel kreeg tijdens corona. Is er nog iets over van dat applaus?
Zorgmedewerker ziet "dat steeds minder mensen applaudiseren. De waardering neemt af." - NH Nieuws
Er moet kortom volgens Hollema een structurele oplossing komen, want hij ziet ook een groot tekort aan personeel. "Als ik kijk naar de afgelopen twee jaar, dan hebben collega's de afdeling verlaten, maar dan is het ook twee jaar geleden dat er iemand voor het laatst is bijgekomen. Sindsdien komen ZZP'ers en detacheerders de gaten opvullen. Dat zijn ook professionals die het al jaren doen. Maar dat zorgt dat ik niet tot andere taken toekom die ik eigenlijk ook nog wil doen."
Moeite met staking
Het zorgpersoneel zegt niet uit te sluiten in de toekomst vaker te moeten staken als hun eisen (waaronder 10 procent loon er bij, verbeterde reiskosten- en bereikbaarheidsvergoeding) niet worden ingewilligd. Toch heeft het personeel er moeite mee om te staken.
Hollema legt uit: "Je zegt toch operaties af in ons geval waar mensen op zitten te wachten. Dat gaat mij aan het hart. Ik doe dit werk omdat ik het leuk vind, maar ik vind het jammer dat we mensen nu moeten afzeggen. Ik wil hun de zorg bieden waar ze recht op hebben. Dus staken is zeker lastig."