Ga naar Content

Zaanse ziekenhuismedewerkers Yvonne en Femke voeren actie: "Er wordt niet over ons nagedacht"

Ze hebben een halfuurtje tussendoor, maar toch maken Yvonne Zwart en Femke Dekker graag tijd om te vertellen over de actiedag. Vandaag draaien meerdere ziekenhuizen, zo ook het Zaans Medisch Centrum, een 'zondagsrooster' en dat is volgens Yvonne hard nodig. "Corona is weg en wij zijn ook weg. Er wordt helemaal niet meer over ons nagedacht."

Ziekenhuispersoneel wil zichtbaar worden en voert actie - Foto: NH Nieuws / Thyra de Groot

Bij een 'zondagsrooster' gaat alle spoedzorg door, maar worden de geplande afspraken verzet. "Dit is de enige manier waarop wij aandacht kunnen vragen", vertelt Femke Dekker. Femke werkt sinds 2001 als oncologie verpleegkundige in het Zaans Medisch Centrum (ZMC) en is medeoprichter van het actiecomité. Naast haar zit Yvonne Zwart, operatieassistent. Yvonne stuurt daarnaast ook de operatiekamers aan, zorgt dat patiënten goed doorkomen en alles z'n doorgang vindt.

"Dit is de enige manier waarop wij aandacht kunnen vragen"

Femke Dekker, oncologie verpleegkundige ZMC

Yvonne is nu 51 jaar en werkt al sinds haar zeventiende als operatieassistent. "Het is een prachtig beroep", zegt zij resoluut. Daar is Femke het helemaal mee eens. Yvonne vervolgt: "Geen dag is hetzelfde. Bij ons is het zo dat wij het heel erg moeten hebben van onze collega's. Bij ons op de OK slaapt de patiënt, dus het contact is dan anders. Je moet het dan wel met elkaar maken."

Hoewel het werk voor haar heel normaal is, blijft ze elke dag bijzonder maken voor de patiënt. "Je wilt het gewoon goed doen." Twijfelen over het vak doet ze dan ook niet. "Heel ouderwets, maar ik geloof wel dat het gewoon een roeping is. Ik zou niet anders willen." 

Tekst gaat door onder de foto.

Yvonne heeft in het werk wat ze doet haar roeping gevonden - Foto: NH Nieuws / Thyra de Groot

Femke onderbreekt Yvonne. "Ik zou het geen roeping willen noemen, want het is wel een baan waar je echt een opleiding voor doet die vier jaar duurt. Je doet het ook niet voor niets. Het is ook een baan waar je gewoon salaris voor hoort te verdienen waar je van kunt leven."

'Generatiebeleid'

Dit is dan ook precies de reden waarom de ziekenhuismedewerkers het werk deels neerleggen. "Onze CAO was 1 februari afgelopen", legt Femke uit. "Er zijn zeven gesprekken geweest en er is niks uitgekomen." Het ziekenhuispersoneel wil dat ze een eerlijk salaris krijgt, de hoge werkdruk minder wordt en de balans tussen werk en privé meer in evenwicht komt. Ook willen ze dat er iets wordt gedaan aan het zogeheten generatiebeleid. 

Het ziekenhuispersoneel geeft aan dat er personeelstekort komt. "Je hebt een soort vergrijzing", legt Yvonne uit. "De nieuwe aanwas van jongeren die kiezen voor de zorg is niet zo dik bezaaid. Dus je krijgt een beroepsgroep die steeds ouder wordt. Het is lichamelijk best zwaar, psychisch ook." Het is volgens hen dan ook gewenst dat de oudere generatie beschermd wordt. "Anders heb je nog meer uitval in de oudere groep, dan heb je straks niks meer." 

Het generatiebeleid moet de oudere werknemers beschermen. Om het zware werk te kunnen blijven doen zullen er bijvoorbeeld goede regelingen moeten zijn om minder diensten te draaien.

Jongeren

Volgens Yvonne helpt een eerlijk salaris ook mee. Dan kiezen jongeren volgens haar namelijk eerder voor het vakgebied. "Het dreigt echt dat er een zorginfarct komt. Als we dat krijgen, dan zijn we veel verder van huis." 

Tekst gaat door onder de foto.

Ze voelen zich na de pandemie vergeten. "Corona is weg en wij zijn ook weg", aldus Yvonne. "Er wordt helemaal niet meer over nagedacht. Af en toe vind ik dat wel eens vervelend." Femke vult aan dat het in die periode juist duidelijk werd dat de zorg goed geregeld is en er gekwalificeerd personeel rondloopt. "Personeel dat het ook volhoudt. En dat had alle aandacht krijgt en dat is wat je nu ook ziet: 'Dat wij niet meer belangrijk worden gevonden'."

Aandacht voor problemen

Femke: "De pandemie is voorbij en nu moeten wij strijden voor een goede cao. We strijden alleen maar om een achterstallig salaris in te halen." Alles is duurder geworden, dus de actievoerders willen vooral dat de koopkracht behouden wordt. "Het lijkt soms wel of we veel meer, meer en meer willen, maar we liepen al achter en dat willen we een beetje gelijk trekken." Met de actie hoopt het gehele ziekenhuispersoneel een eerlijke cao te krijgen.

Toch is met een eerlijke cao het ziekenhuispersoneel niet gered. "Het probleem is natuurlijk groter, dat willen we ook ander de aandacht brengen." Maar voor nu gaat het om de politiek, zorgverzekeraars en Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ). "Dat ze inzien hoe belangrijk het is om voor ons een goede cao af te sluiten, dat is eigenlijk waar het om draait." 

Femke strijdt voor een eerlijke cao - Foto: NH Nieuws / Thyra de Groot

Het Dijklander Ziekenhuis kiest ervoor om geen 'zondagsdienst' te draaien. Hier gaan de geplande afspraken en operaties wel gewoon door. In een persbericht laat het Dijklander weten: "Hoewel de actiebereidheid onder het personeel groot is in het ziekenhuis, heeft het actiecomité aangegeven dat de voorbereidingstijd te kort is voor een staking."

Lees ook

💬 Wil je niets missen uit Zaanstreek-Waterland?

Taalfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]