Melissa wordt vandaag vrouw: "Het voelt als mijn hergeboorte"

Vanaf het moment dat Melissa Mooij haar familie en vrienden vertelt dat ze al jaren rondloopt met het gevoel dat ze liever als vrouw door het leven gaat, verandert haar hele leven. Tot haar grote verbazing steunt haar vrouw Karin haar in haar beslissing om voortaan als vrouw verder te willen. En dus start ze haar transitie.

Ze draagt al snel vrouwenkleding en make-up en begint met het gebruiken van hormonen om vrouwelijker te worden. Maar honderd procent vrouw voelt ze zich al die tijd nog niet, daar is de geslachtsoperatie nog voor nodig. "Ik voel me al wel vrouw, maar wel met de gedachte dat er nog iets in de weg hangt", lacht Melissa, "ik voel me niet compleet vrouw als ik het niet doe."

Aftellen

Melissa staat daarom sinds 2019 al op de wachtlijst voor de geslachtsoperatie. Het wachten lijkt wel oneindig te duren, totdat ze eind vorig jaar te horen krijgt dat het begin 2023 waarschijnlijk gaat gebeuren. Halverwege februari krijgt ze die bevestiging: op 8 maart, Internationale Vrouwendag, staat haar operatie definitief gepland. "En dat voelt echt als mijn hergeboorte", legt Melissa uit. 

Melissa moest al een dag eerder richting het ziekenhuis in Groningen, waar ze geopereerd wordt, komen en werden wat onderzoeken uitgevoerd ter controle. En vandaag is het dan eindelijk zover. "Om zeven uur 's ochtends halen ze me op voor de operatie die zo'n 6 tot 8 uur duurt", legt Melissa uit. 

De operatie duurt dus erg lang en is erg ingrijpend, maar dat maakt Melissa niks uit: "Ik heb het er allemaal voor over."

Revalidatie

Na de operatie staat Melissa nog een lange revalidatie te wachten. "De eerste drie dagen mag ik alleen maar plat liggen. Anders komt er te veel druk op te staan", legt ze uit. Die drie dagen moet Melissa ook in het ziekenhuis blijven. "Zaterdagochtend komt dan de chirurg. Als ik zelfstandig kan plassen en geen koorts heb, mag ik zaterdag naar huis", vertelt Melissa. 

Maar ook thuis kan Melissa niet meteen weer haar oude leventje oppakken. "Er geldt een herstelperiode van minimaal zes weken en in het begin moet ik ook zo veel mogelijk blijven liggen."

En dat is even flink wennen voor Melissa, die normaal graag sport, over het strand loopt en met haar baan als pakketbezorger ook erg actief is. "Ik mag bijvoorbeeld niet bowlen, wat ik normaal wekelijks doe en ook het muziek maken ga ik wel missen", vertelt Melissa. 

Maar na deze weken van herstel is de cirkel eindelijk rond voor Melissa, wat haar een euforisch gevoel geeft. "Het is zo meteen écht echt."