Helpt statiegeld op kleding de afvalberg te verkleinen?

"Het werd wel heel oncomfortabel", aldus Nelleke Wegdam. Als marketeer werkte ze voor verschillende modemerken waarbij het vooral de bedoeling is dat er zoveel mogelijk kleding verkocht wordt. Bedrijven willen wel verduurzamen maar zitten vast in het systeem waardoor verandering nauwelijks van de grond komt. Maar Nelleke had haast en het moest rigoureus  anders.  Daarom besloot ze zelf een duurzaam modemerk te starten.

Met de 'New Optimist' doet ze het anders. De katoen is biologisch geteeld of gerecycled en het naaiatelier zit gewoon in Amsterdam. Daar wordt de collectie genaaid en pas als dat klaar is in de juiste 'modetint' geverfd. Dus geen grote voorraden. Bovendien krijgen mensen met afstand tot de arbeidsmarkt een naaiopleiding. 

Maar het kan altijd beter. Daarom wordt de kleding van Nelleke binnenkort met statiegeld verkocht. "We willen de kleding, die hier met veel liefde is gemaakt, zelf recyclen", aldus Nelleke. Zo hou je de lijnen kort en zodoende controle over de verwerking van de oude kleding. Het statiegeld moet voorkomen dat onze kleding op de grote afvalhoop terecht komt. 

Of statiegeld op kleding de oplossing is betwijfelt Marco Mossinkoff. De onderzoeker van modeopleiding AMFI, onderdeel van de Hogeschool van Amsterdam, ziet het als een druppel op een gloeiende plaat. Het is eerder geprobeerd maar komt niet van de grond. Een sympathiek initiatief maar te kleinschalig. Pas als de fast-fashion-industrie in actie komt kun je de sector duurzamer maken. 

Kleding is voor veel mensen een emotieaankoop. "Je stopt niet je afgedankte kleren in een tas om een dagje te gaan winkelen", aldus Mossinkoff. Om de modewereld daadwerkelijk snel te veranderen zal de overheid volgens hem in actie moeten komen. "Denim is één van de meest vervuilende grondstoffen, Met extra belastingen op spijkerbroeken kun je bedrijven dwingen het beter te doen".