Kleding, dekens en rompers van Hem naar rampgebied: "Kan niet meer doen dan dit"

Dinsdag - een dag na de alles verwoestende aardbeving die duizenden levens kostte - kwam de hulpactie op gang. Via via werd Mehmet gevraagd om in deze hoek van het land een inzameling te beginnen. Sindsdien staat zijn telefoon roodgloeiend en komen mensen af en aan met volle zakken, tassen en dozen. Alles voor het goede doel. 

Kilo's aan luiers, rompers, pyjama's, winterkleding, schoenen, tenten, slaapzakken vullen de loods. "We hebben tot gisteravond laat nog alles gesorteerd en de dozen ingepakt. Het zijn er aardig wat. Of het er nu 50 of 100 zijn, maakt mij niet uit. Dit had ik niet verwacht. Het is heel mooi om te zien dat iedereen zijn handen uit de mouwen steekt. Daar heb ik geen woorden voor." 

Het zijn begrijpelijkerwijs emotioneel zware dagen voor Mehmet. "Het komt hard binnen. Ik heb in Turkije kennissen en vrienden zitten, maar daar gaat het gelukkig goed mee. Ik volg het nieuws zo min mogelijk, ik wil het ook niet zien. De beelden die je ziet, zijn bizar. Het is gewoon pijnlijk. Ik steek mijn tijd liever hierin, dan dat ik de hele dag achter de buis zit."

Een oproep op social media miste zijn uitwerking niet. Menig auto weet de weg op dinsdag en woensdag naar zijn bedrijf in Hem goed te vinden. Twee vrouwen uit Hoorn laden vuilniszakken, tassen en dozen uit. "Er zit van alles is, eigenlijk alles wat ze nodig hebben. We hebben gehamsterd, onder meer bij de buren."

De andere vrouw vult aan: "Het is verschrikkelijk wat daar is gebeurd. Normaal gesproken brengen we het naar de kringloop, maar nu hierheen. We zijn begaan met de mensen daar." 

Het stemt Mehmet tevreden, maar toch knaagt het. "Ik vind eigenlijk dat ik nog te weinig doe, maar ik kan niet meer doen. Ik kan daar niet heen en de mensen onder het puin vandaan halen. Ik zou het wel willen, maar dat gaat niet."