Syriër Khalil leeft tussen hoop en vrees: "Mijn moeder is daar nog, ze leeft op straat"

Khalil Algahanem woont met zijn vrouw en twee dochters drie jaar in Nederland. Hij spreekt al aardig de taal en het gaat het goed met hem. "Ik leer Nederlands en het gaat goed, maar wat er daar gebeurt, is vreselijk."

We spreken de 37-jarige Syriër bij zijn bezoek aan een eettentje in Schalkwijk. "Ik kom hier vaak, ik ken de mensen en doe boodschappen bij de supermarkt hiernaast."

De afgelopen twee dagen waren zwaar voor Khalil. Nadat hij hoorde over de aardbeving dacht hij aan een ding: hoe zou het zijn met mijn familieleden die nog in de plaats Manbij, in het noorden van Syrië wonen. 

Bekijk hieronder de video waarin Khalid vertelt over zijn moeder. Tekst gaat door onder de video.

De angst voor militairen is niet zonder reden. Al twaalf jaar woedt er een allesverwoestende burgeroorlog. Een oorlog waardoor de vader van Khalil in de gevangenis zit en hun stukje land is afgepakt door de regering van dictator Bashar al-Assad.

"Ik heb geen idee hoe het met mijn vader gaat. Mensen worden zomaar in de gevangenis gestopt zonder dat je er iets van hoort. Soms staat diegene na jaren plots weer op de stoep. Maar ik heb nooit meer iets van mijn vader gehoord, ik weet niet of hij leeft of niet", zegt Khalil.

Hulp

De hulp en goederen die Syrië nu het meeste nodig heeft zijn vooral dekens, tenten en dikke kleding. "Het is winter en er ligt sneeuw. Ik hoop dat alle landen in de wereld gaan helpen. Hoe kan ik het zeggen? Dit is een heel groot probleem." 

Volgens Khalil kunnen de hulpgoederen daar wel komen: "Dat kan makkelijk. Als het in Turkije is, kan het vandaar naar Syrië. En er zijn heel veel mensen die willen helpen."

Geen straten

Toch beaamt hij wel dat de wegen niet goed zijn. "We hebben er geen straten, er is grond met veel water wat het lopen lastig heel moeilijk maakt", aldus Khalil.

Toch hoopt Khalil dat de mensen in Haarlem helpen. Zie daarvoor de video hieronder.