Teylers Museum eindelijk in bezit van werk van kunstenaar Marinus Fuit

Na het zetten van de handtekening reikte hoofdconservator kunstverzameling Terry van Druten de glazen uit. "Ik ben blij dat wij zijn benaderd door de Stichting Marinus Fuit en wij nu twee van zijn werken in bezit hebben."

De geschonken werken komen voorlopig in het depot van het museum te liggen. "Daar blijven ze het langst goed, tekeningen zijn zeer kwetsbaar", aldus Van Druten. Ze legt uit dat het museum al tekeningen verzamelt van levende kunstenaars sinds de start van het Teylers in 1784. "Ze noemden het toen levende kunst."

Doodnormale objecten

"Nou aangezien ik nog leef, voel ik mij daar zeer op mijn plaats",  lacht Fuit. In zijn atelier legt hij uit dat zijn kunstwerken geïnspireerd zijn op doodnormale objecten. "Soms heb ik ze al meerdere keren gezien, maar komt er opeens een realisatie. Dat overkomt je dan, het is bijna een fysieke ervaring", legt hij uit.

Zijn doorbraak vond plaats in 1964. "Ik zat in de trein en reed langs Heemstede waar een paar mensen aan het basketballen waren. Het was een vreemd beeld: levendige sporters voor een statische reus van steen", herinnert Fuit zich nog. Het beeld van de flat met sporters ervoor werd uiteindelijk zijn eerste grote werk.

 

Nu, 59 jaar later, is de kunstenaar nog steeds actief. "Al ben ik nu wel op een punt in mijn carrière dat ik een archief aan het verzamelen ben." Zijn atelier ligt daardoor vol met oude foto’s en krantenknipsels. "Deze moeten allemaal naar het Rijk, dat een archief heeft voor beeldende kunst." In dat archief is een sectie over Fuit die hij eens in de vijftien jaar aanvult.

Het atelier van de kunstenaar in de Haarlemse wijk Rozenprieel staat vol met zijn kunstwerken. "Ik werk hier al sinds de jaren 70." Naast het werkbureau liggen de schetsattributen netjes verzameld met daartussen een bakje vol oude, opgebruikte potloden. "Als kind heb ik de oorlog meegemaakt, ik gooi nooit wat weg”, vertelt Fuik daarover.

 

Tijdens de oorlog is de leeftijd van Fuit nog op twee handen te tellen. Een periode die grote indruk op hem heeft gemaakt. "De bommenwerpers die op een zomerse dag overvlogen, werden afgewisseld door de ijscoman die zijn ijs in het dorpse leven probeerde te slijten. Het was een absurde realiteit."

Veel mensen kwalificeren het werk van Fuit als een absurde realiteit. Of dat door de oorlogsperiode komt, weet de kunstenaar niet. "Die tijd zal zeker invloed hebben gehad, maar ik denk niet dat het bepalend is geweest voor mijn latere stijl."

De stichting die zich heeft ontfermd over het werk van de kunstenaar, is blij dat het Teylers Museum de kunstwerken heeft toegevoegd aan de collectie. "Hij komt ook al 22 keer voor in de collectie van het Frans Hals Museum, dus in Haarlem is hij nu goed vertegenwoordigd", vertelt Pieter Heiliegers van de stichting.

De collectie zal af en toe te zien zijn. "Je kan dan goed de verschillende kunsttijdgeesten zien", vertelt Van Druten. Die meldt dat het museum dit doet om de hedendaagse kunst te stimuleren. "Wanneer een kunstenaar wat verkoopt, heeft hij geld en kan hij weer verder produceren. Daarnaast legt het museum zo een mooie collectie aan die als voorbeeld kan dienen voor bijvoorbeeld andere kunstenaars."