Ga naar Content

Hoe een heldendaad van vier jonge Wieringer vissers ruim zeventig jaar verborgen bleef

Veel verder dan Wieringen is hun verhaal niet gekomen, maar het wordt tijd dat de bemanning van de WR86 erkenning krijgt voor hun heldendaad. Dat vindt de Historische Vereniging Wieringen. Tijdens de watersnoodramp van 1953 in Zeeland redden de Wieringer vissers Dirk Marees, Jan en Simon Kooy en Koos Roossien, 68 mensen uit de kolkende watermassa. "Er is nooit aandacht voor geweest, maar het zijn helden."

Foto: Historische Vereniging Wieringen / NH Nieuws

De Historische Vereniging Wieringen wil graag erkenning van de heldendaad van de vier vissers uit Den Oever. Hun woordvoerder Tiny van Teulingen gaat alles op alles zetten: "Er is nooit zoveel aandacht voor geweest, maar voor Wieringen is het natuurlijk wel uniek. Er werd nooit meer over gesproken. We zouden heel graag willen zien dat hun daden vermeld worden in het Watersnoodmuseum, want het is niet niks wat ze gedaan hebben."

De wens komt onder meer van Dirk Marees (94) uit Den Oever. Hij trok met achttien Wieringer kotters op 2 februari 1953 richting het rampgebied in Zeeland. Dirk Marees. "Een dominee vertelde dat het echt heel erg is. Toen konden we het toch niet laten die kant op te gaan. We hebben voedsel ingeslagen voor de mensen daar en we zijn vertrokken." Met gevaar voor eigen leven, want bijna ging het mis, wisten Marees en zijn drie collega's toch 68 Zeeuwen veilig aan wal te zetten.

"Het zijn helden van Wieringen die daar in Zeeland 68 mensen hebben gered"

Tiny van Teulingen, Historische Vereniging Wieringen

Dirk Marees was 24 toen hij richting Zeeland trok aan boord van de WR86. Al was het erg gevaarlijk, ze voeren toch het rampgebied in. "We wisten dat het een heel zware reis zou worden", vertelt Dirk. Toen het schip met 68 mensen aan boord bijna kapseisde heeft hij gebeden, met in zijn achterhoofd het verlies van zijn ouders en die van hun zoon, hij kwam voor de geboorte van Dirk al door verdrinking om het leven. "Ik kon het doen omdat ik geen gezin achter liet. Maar de Kooy-en hadden allebei een gezin. Dan ligt alles anders."

Schatplichtig

Inmiddels is Dirk Marees de enige van de vier bemanningsleden van de WR86 die nog in leven is. Hij voelt zich naar eigen zeggen schatplichtig aan "die drie daarboven" om het verhaal van hun daden nog eens te vertellen. "We hebben niets anders gedaan dan leven met de dood. Ik ben blij dat we hebben geholpen. We gaven niets om roem en een lintje hoef ik niet. We hebben het gedaan uit genade voor de mensheid."

Foto: Historische Vereniging Wieringen

"Een lintje hoef ik niet. We hebben het gedaan uit genade voor de mensheid"

Dirk Marees (94), mensenredder in Zeeland

Dirk Marees wil niets weten van termen als 'held', terugblikkend op zijn inzet tijdens de watersnoodramp, nu 70 jaar geleden: "Ik ben maar een gewone jongen van Den Oever. Ik heb het gedaan in opdracht van mijn geloof. We hadden mensenliefde hoog in het vaandel en het is voor mij een grote eer om tegen die 'drie daarboven' te mogen vertellen dat we wat bereikt hebben." 

Met naam!

"Het zijn helden die daar in Zeeland 68 mensen hebben gered", vindt Tiny van Teulingen van de Historische Vereniging Wieringen. Van Teulingen was erg gegrepen door het verhaal van Dirk. "Zij verdienen het op zijn minst genoemd te worden in het Watersnoodmuseum; met naam! Ik denk dat het een wens is waar niet zo moeilijk aan te voldoen zal zijn."

Het verhaal van Dirk Marees en de Wieringer vissers is bekend bij het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Het museum was alleen nog niet in de gelegenheid om te reageren op de wens van de Historische Vereniging Wieringen. 

Lees ook

💬 Wil je niets missen uit de Noordkop?

Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]