Amsterdamse kerk na 17 jaar dakloos: "Waar halen kinderen straks dan ontbijt?"

Al zeventien jaar is Moses Alagbe betrokken bij de MCTC-kerk. "We begonnen in een garagebox om de hoek en verhuisden vijf jaar geleden naar deze plek." In een oud schoolgebouw wordt iedere donderdagavond samen gegeten. Daarnaast krijgen kinderen er bijvoorbeeld huiswerkbegeleiding en hebben vrouwen er onder andere naailes.

"We zijn heel veel meer dan alleen een kerk die eens per week diensten geeft. We zijn echt het hart van de H-buurt voor een grote groep mensen", vertelt Ingrid Powel, voorzitter van MCTC. "Maar we worden dakloos. Nieuwbouw daar zijn we hier niet op tegen, maar waar moeten wij heen?", vraagt Alagbe zich sterk af.

En ook de leden van MCTC die op donderdagavond bij het gezamenlijk eten aanwezig zijn, vrezen voor het moment dat ze het gebouw uit moeten. "Hier heb ik leren naaien en nu geef ik les aan andere vrouwen. We praten over gevoelens, het voelt hier echt als een familie", zegt de vrouw die iedere week naailes verzorgt.

Ook de aanwezige kinderen zien de kerk in hun buurt als tweede thuis. Twee keer per week kunnen ze er ontbijten voor ze naar school gaan. "Hier ontmoet ik al mijn vrienden, hier ga ik heen als ik even geen huiswerk wil maken", zegt een jongetje. Een vrouw ziet ook het financiële belang van de kerk: "Als er soms thuis geen fruit meer is of we hebben geen ontbijt, dan kunnen de kinderen hier langskomen. Waar halen ze straks dan hun ontbijt?"

Inspraak en meedenken

Toen de gemeenschap vijf jaar geleden in het pand trok, wisten Alagbe en Powel al dat het tijdelijk was. "Maar dan verwacht je ook dat er wordt meegedacht door de gemeente om al een nieuw onderkomen te vinden", reageert de voorzitter. "We hebben veel brieven gestuurd naar de gemeente en het stadsdeel, maar in mijn ogen worden we niet serieus genomen", zegt Alagbe.

Nu er nog maar een paar maanden over zijn, is het volgens allebei lastig om nog een plek te vinden. De prijzen zijn te hoog volgens Powel, het gebouw moet in ieder geval in de H-buurt gevestigd zijn. "Want als het hart er niet is, hoe gaat het lichaam dan functioneren?" Wat ze moeten als er geen plek gevonden wordt weten ze niet: "Door aandacht aan het onderwerp te besteden hopen we verder te komen." Daarom zijn ze een petitie gestart.

Wethouder Rutger Groot Wassink reageerde naar aanleiding van vragen van het CDA in de raadscommissie op de kwestie: "Ruimte is schaars, we hebben ook op andere plekken gezien dat er veel gewerkt wordt met tijdelijke contracten in afwachting op herontwikkeling." Hij zegt niet voor elke maatschappelijke voorziening ruimte te kunnen regelen, maar wel in gesprek te willen met het stadsdeel. "Wil je een hele stad bouwen, dan heb je ook ruimte nodig voor maatschappelijke voorzieningen."