Wijkplatforms totaal ontmoedigd door gemeente Velsen: 'Gek dat je zo met ons omgaat'

Het idee, dat stamt uit de jaren negentig, is prachtig: regelmatig overleg van de gemeente met betrokken burgers uit de verschillende wijken in de gemeente. Burgers kunnen in hun wijkplatform meepraten over beleid en de gemeente laat zien naar ze te luisteren. 

De realiteit in 2023 is totaal anders. "Als je mensen maar vaak genoeg voor het hoofd stoot, dan zeggen ze vanzelf: 'bekijk het'", zegt Alex van der Molen, voorzitter van het platform in IJmuiden Zee- en Duinwijk. "Dat is gebeurd in Velsen-Noord. Die mensen waren zó actief en betrokken, en nu bestaat dat platform niet meer. Zee- en Duinwijk gaat dezelfde kant op."

'Of we stoppen met wijkplatforms'

Hij stuurde de gemeente in augustus een brandbrief. Tot op heden kwam er geen antwoord en de maat is vol. “Het is te gek voor woorden dat je zo met je burgers omgaat”, zegt Van der Molen. "Want we hebben goede, breed gedragen plannen nodig. Of we stoppen met de wijkplatforms, dan laat je de problemen uit de hand lopen."

Velsen-Noord, Zeewijk en Duinwijk, het zijn meest kwetsbare wijken van de gemeente Velsen. Van der Molen somt op: "Werkloosheid, armoede, drugsoverlast, verpaupering. Veel meer migranten dan op andere plekken in de gemeente, waardoor relatief veel mensen de taal niet spreken. Allemaal kenmerken van kwetsbare wijken. En de problemen zijn onomkeerbaar.

Zijn brief van drie maanden geleden aan de gemeente was niet mals: "Er is een diep wantrouwen ontstaan. Wij maken ons zorgen over de toekomst van de platforms c.q. de lokale democratie. Doormodderen zoals we nu bezig zijn is voor platform Zee- en Duinwijk geen optie."

Reden genoeg voor de gemeente om betrokken en bezorgde bewoners uit de IJmuidense wijken en Velsen-Noord heel serieus aan te horen. Maar zij voelen zich totaal niet serieus genomen, integendeel.

Marjan Tamis en Mary Duinmeijer, die in het wijkplatform Velsen-Noord zaten, lepelen de voorbeelden achter elkaar op: in Velsen-Noord kwam het gewenste digitale informatiebord er nooit, blijft er maar sluipverkeer van Tata Steel door het dorp racen, komt de ongewenste tunnel bij de Velsertraverse er er juist wél, is de Ventweg nog steeds veel te breed om eenrichtingsverkeer af te dwingen en wordt de Gildenbuurt hopelijk in 2026 opgeknapt. Het stond eigenlijk in 2002 op het programma, maar werd steeds uitgesteld.

Eind 2021 was de druppel voor het wijkplatform. Er zou een 'migrantenhotel' in het dorp komen, maar daar was zelfs geen vergadering of belletje van de gemeente aan voorafgegaan. De gemeente beloofde echt beter te gaan luisteren en communiceren met de Velsen-Noorders en wist opheffing op dat moment te voorkomen. Het hotel kwam er uiteindelijk niet. 

Het bleek slechts uitstel van executie. Tamis: "Afgelopen zomer drukte burgemeester Dales de asielboot erdoorheen." Niemand was erin gekend, overleg was er niet geweest, 'we zijn wederom voor een voldongen feit gesteld', schreef het platform aan de gemeente. Daarmee was de maat helemaal vol: het platform stopte.

Eén ding is nu duidelijk: de bal ligt bij de gemeente. Van der Molen wacht al drie maanden op een antwoord op de vragen: wat betekent het stoppen van platform Velsen-Noord voor de rol en positie van de platforms in onze gemeente? Want dat praten, praten, praten kent hij nu wel.

Wanneer er een antwoord komt, weet hij niet, toch geeft hij nog niet op. "Ik wil voorkomen dat we dezelfde kant op gaan als Velsen-Noord. Ik verwacht wel een serieus antwoord op mijn vragen. Het roer moet echt om. Weet je wat er gebeurde toen we ongeveer een jaar geleden de burgemeester uitnodigden om te komen kijken in de wijk? Hij kwam niet.""

Hij houdt ook vol omdat hij heeft gezien hoe daadkrachtig de gemeente kan zijn als zij wil: "Toen de asielboot moest komen, werden alle regels aan de kant geschoven om het mogelijk te maken. Waarom kon het toen wel en bij problemen in Zee- en Duinwijk niet?"

Nog steeds even begaan

Tamis en Duinmeijer zeggen het een beetje terughoudend, maar toch: hoewel ze zelf echt niet meer in een nieuw wijkplatform willen, zijn ze best bereikbaar voor de gemeente. Tamis: "De contacten zijn ook nog altijd goed, ik vind het allemaal aardige mensen, daar ligt het niet aan." Duinmeijer: "Er moet wel heel veel gebeuren om het vertrouwen te herstellen. Maar ze moeten ook gewoon eens aan ons vragen: waardoor komt dat wantrouwen nou?"

De vrouwen zijn namelijk nog steeds even begaan met Velsen-Noord als toen er nog een platform was: ze bespreken met een paar dorpsgenoten in een whatsappgroep wat er wel en niet goed gaat in hun dorp. En Tamis schuift binnenkort weer bij een ander gesprek met de gemeente aan: "Het is gewoon lastig loslaten, je blijft betrokken."