Laatste rondje in eeuwenoud Cafe Spaarndam: "Tijd van komen en tijd van gaan"

Wat een plaatje, de haven van Spaarndam. De zon weerspiegelt de eeuwenoude huizen. Het enige geluid komt van de eendjes die voor de antieke sluis elkaar achterna zitten. Niet ver naast die oudste sluis van Europa staat misschien wel het oudste café van heel Nederland.

Leon en Yvette

Binnen is het druk voor een dinsdagmiddag. In ieder geval drukker dan normaal, want op dinsdag zijn ze meestal gesloten. Tientallen vaste cafégangers lopen naar binnen om afscheid te nemen van 'hun' Leon en Yvette. Het stel houdt het nog net droog. Ze proberen de emotie buiten de deur te houden vandaag.

"Pas morgen als het echt over zullen we een traantje laten", zegt Leon. Veel vaste gasten hebben een presentje meegenomen. Diverse vrienden en bezoekers zijn vanmiddag aanwezig voor een laatste rondje koffie, bier of een bittertje. Vroeger dronken de schippers er hun 'pikketanussie', vanmiddag waren het vooral omwonenden, wandelaars, fietsers en pleziervaarders die aanlegden in de haven voor een versnapering.

Eigenaar Leon van Lieshout betreurt dat de bruine kroeg wordt gesloten. Tegen vaste bargast Ruut zegt hij: "Het is niet anders. We hebben te veel kosten moeten maken, de coronaperiode heeft niet meegeholpen, personeel was moeilijk te krijgen en door de aanpassingen van de havenkade hebben we een jaar in te veel herrie gezeten."

Dat het stokoude café aan de Westkolk 10 gaat sluiten is niet onopgemerkt gebleven. Yvette was op de radio te horen en vandaag waren er zelfs twee jongedames uit de Verenigde Staten speciaal afgekomen op de bijzondere horecagelegenheid aan het water. Zij hadden gelezen over dit café en wilden het graag zien, nog niet wetende dat het lokaal waar ze een koffie bestelden voorlopig voor het laatst was geopend.

Leon van Lieshout, die samen met Yvette het café runt, begon in 1991 als kroegbaas. Als 16-jarige jongeman kwam hij geregeld langs om te 'vergaderen' met zijn vrienden. Ruut van Schie is een van die vrienden, en hij was altijd bij zo'n vergadering aanwezig.

Hij stond zelf ook nog achter de tap in het café en was blij dat Leo de zaak ging runnen. "Die vergaderingen begonnen eerst in de middag met af en toe een biljartje, maar hoe ouder wij werden, hoe gezelliger het werd natuurlijk. Tot in de late uurtjes."

Leon kan zich die jaren ook nog goed herinneren. "Het is gewoon een mooie kroeg, nog steeds! Ik heb hier altijd met veel plezier achter de toog gestaan. Tot voor de coronatijd was het druk en liep het fantastisch. Volgens mij kan dat nog steeds! Alleen is het tijdens de coronatijd minder geworden. Deze zomer was het nog wel druk, maar we konden regelmatig geen personeel krijgen. Vaak moesten we met zijn tweeën alle klanten bedienen, ook die op het terras." Yvette vult aan: "Dat kostte mij elke zomer twee extra paar schoenen. Zoveel meters dat wij maakten." 

Afscheidslied

Grietje Besteman is een van de vaste klanten. Zij is met een stel vrienden en vriendinnen langsgekomen om aan de stamtafel gezeten nog een keer een drankje te nemen. Grietje: "Het is zo jammer, er was hier altijd sfeer in de enige kroeg van het dorp. Dat gaan we missen."

Samen met een groep vrienden heeft Grietje een speciaal afscheidslied geschreven en gezongen tijdens de laatste dag van het café. "Weet je wat ook zo leuk is", vertelt Grietje. "Veel mensen kwamen hier wandelen met de hond. En de hond liep al ver vooruit naar binnen, dan kreeg hij of zij drie hondenkoekjes en het baasje nam een drankje. Echt zo gezellig. Zoiets kleins gaan we echt missen."

Eeuwenoude sfeer

Leon zal na vandaag nog een keer langskomen om wat spullen op te ruimen. Vanochtend zijn er al twee gehuurde gokkasten weggehaald. Het biljart blijft nog even staan en ook de inrichting zal nog enige maanden worden bewaard.

"We zitten naast de oudste sluis van Europa", legt Leon uit. "Die sluis is nog ouder de dan de kroeg. Gasten rijden tientallen kilometers om hier te zijn. Als er over enkele maanden geen nieuwe eigenaar is wordt het een woonhuis. Dat zou dat toch eeuwig zonde zijn, want eigenlijk is de sfeer hier eeuwenoud."