Enkhuizer Hans drijvende kracht achter sporten voor iedereen, ook met een beperking

Elke maandagavond staat de gymzaal van De Bonte Veer in het teken van sporten met een beperking. Op de achtergrond is de stem van Jan Smit of Frans Bauer te horen, 'hun' lievelingsmuziek. Er wordt geapenkooid, gebasketbald en gebadmintond. Na afloop is er een frisje of een kopje koffie. "Daar draait het om: ze zijn met andere dingen bezig dan hun beperking. Het is zo gezellig. Binnen de kortste keren ken je elkaar. Ook een bezoek aan Volendam en Jan Smit staat op ons verlanglijstje", zegt Hans de Vries.

Sinds 2019 is Hans hiermee bezig. Hij is er met een beetje mazzel ingerold - zoals hij zelf zegt. In het begin draaide het vooral om alles in kaart brengen. Want hoeveel interesse is er nou eigenlijk? Na jaren van harde lockdowns en het coronavirus staat de teller inmiddels op 17 leden. "Een wonder: we begonnen met vier. Moet je nagaan. Binnenkort komen er nog acht bij."

Sociale contact

Het idee werd al snel omarmd, want sporten is niet vanzelfsprekend voor mensen met een beperking. Wat beweegt Hans om zich zo in te zetten? "Dit trekt mij gewoon, ze zijn heel dankbaar. Het is mooi om al die lachende gezichten te zien, daar doe je het toch voor? Iedereen moet kunnen sporten."

Maar het draait niet alleen om bewegen. "Het is zoveel belangrijker dan het sporten alleen", ziet Hans. "Het is ook het sociale contact, met elkaar zijn en het plezier. Ze komen altijd met een big smile binnen. Ze kijken hier echt naar uit. Ik zelf overigens ook", zegt hij lachend.

"Ze kunnen veel meer dan ze denken. We geven ze het vertrouwen en de ruimte om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Zoals dribbelen met een basketbal in een rolstoel, maar ook proberen om verder te gooien. Het zorgt voor zelfvertrouwen." Ook wordt er elke maand iemand bekroond tot sporter van de maand. "Die krijgt dan een vlag mee naar huis."

Drempels

Voor mensen met een beperking is de stap naar een gymvereniging vaak veel groter dan voor anderen. Vooral bij de jeugd. "Die zeggen dan: er is bijna niks voor ons. Dan is er iets, maar blijven ze weg."

Toch ligt de drempel voor velen nog té hoog. Volgens Hans heeft dat meerdere oorzaken. "Het vervoer is een probleem. Ze maken gebruik van taxibusjes, maar die komen vaak veel te vroeg of veel te laat. Dat is irritant." 

Hans zou Hans niet zijn als hij niet in oplossingen zou denken. "We zijn bezig om een poule van vrijwilligers op te zetten, die willen rijden tegen een kilometervergoeding. Dit idee wil ik ook voorleggen aan de wethouder. Zo'n taxibusje is hartstikke duur: het is met een kleine bijdrage zo opgelost."