Cees werd per ongeluk bakker en heeft met het Lutjekoekje een hit in zijn handen

Met uiterste precisie plaatst Cees het stukje amandel op de kleine stukjes koek, die in de oven nog zullen rijzen. Daarna af laten koelen en verpakken in plastic zakjes. Zo gaat het iedere ochtend, zes dagen in de week. Want de Lutjekoekjes zijn populair. Erg populair. "Per week gaan er wel 150 tot 200 zakjes doorheen. Het hele jaar door. Dat is voor een kleine bakkerij echt heel veel", zegt Cees met enige trots. "Veel mensen geven het ook als cadeautje weg."

Het verhaal van Cees is wonderlijk. Hij kende een werkzaam leven in de bloemen, in zowel binnen- als buitenland. 17 jaar geleden kwam hij naar Lutjebroek, om het naar eigen zeggen rustiger aan te doen. De verkoop van hortensia's aan de voordeur mondde uit in een bloemenwinkel in hetzelfde pand als de toenmalige bakker, samen met zijn vrouw Wilma: De Hortensia.

De tekst gaat verder onder de foto.   

Cees: "Op een Pinksterdag, nu ruim zeven jaar geleden, belde de bakker op. Hij zag het niet meer zitten en kwam niet meer. Toen vroeg degene die altijd het brood bakte en kwam brengen, of ik de bakkerij niet wilde overnemen. Dat hebben we toen gedaan en ik ben meteen allemaal dingen zelf gaan maken. Saucijzenbroodjes en gevulde koeken, bijvoorbeeld. Maar ik zocht nog een klein koekje. En zo kwam ik op het Lutjekoekje."

Na veel proberen en een beetje geluk, werd het Lutjekoekje geboren. "Het lijkt qua smaak op een speculaasje, maar is veel brosser. Ik was tijdens de ontwikkeling bezig met kruiden en deed er iets in waarvan ik dacht: 'Dat zal wel niet smaken'. Maar het smaakt perfect. Wat dat is? Dat ga ik niet vertellen. Dat is ons geheim."