In de serie 'Iconen' voegen we iedere keer een nieuw portret toe aan de eregalerij van Noord-Hollandse grootheden. Deze week is dat illustrator Jet Boeke. Zij tekende haar kat Dikkie Dik en liet hem allerlei avonturen beleven. Met succes, inmiddels zullen weinig kinderen nooit van Dikkie Dik hebben gehoord.
biografie
naam: Jet Boeke
geboren: Wageningen, 1948
beroep: illustrator
erelijst: Kiekeboekprijs, 2000
Waar je ook kijkt in de werkkamer van Jet Boeke in Amsterdam, Dikkie Dikkie is overal. Een mand vol Dikkie Dik-knuffels, een Dikkie Dik-stoel, een kast vol Dikkie Dik-boeken. "Bijna iedereen kent Dikkie Dik", vertelt zijn schepper Jet Boeke, "maar mij kennen ze niet."
En dat vind ze maar wat fijn. "Er wordt niet in mijn boodschappentas geloerd als ik in de supermarkt ben geweest. Ik ben heel blij dat ik geen bekende Nederlander ben."
"Bijna iedereen kent Dikkie Dik, maar mij kennen ze niet"
Sesamstraat
Dat Dikkie Dik er kwam, is eigenlijk puur toeval. Boeke ging na de Rietveld Academie op wereldreis en zag op de Amerikaanse televisie het kinderprogramma Sesame Street. Wat een leuk programma, dacht ze. Terug in Nederland vertelde ze er vol enthousiasme over tegen een kennis. Of het zo had moeten zijn, vertelde die kennis dat hij betrokken was bij het ontwikkelen van de Nederlandse Sesamstraat. Had Jet geen zin om mee te werken? Was dat een vraag? Natuurlijk!
Boeke: "Ik moest iets maken voor de allerjongste kijkertjes." Boeke bedacht Dikkie Dik. Nou ja, bedenken, eigenlijk liep 'ie al rond bij haar huis. In zes prenten tekende ze een verhaal over haar kater, die overigens niet oranje, maar spierwit was. En zo'n witte poes, als handpop, hadden ze al in Sesamstraat. Dus veranderde Dikkie Dik van kleur.
"Eigenlijk was dat wel makkelijk", legt Boeke uit, "want ik moest zoveel illustraties maken, dat ik ook tekeningen maakte waar alleen Dikkie Dik op stond. Je wilt natuurlijk gekleurde tekeningen maken, dus anders had ik iedere keer een achtergrond moeten maken. Nu was een tekening van Dikkie Dik alleen ook al leuk om naar te kijken."
Alledaags
"Het moet over alledaagse dingen gaan", zegt Jet Boeke. Haar belangrijkste inspiratiebron was de echte Dikkie Dik bij haar thuis. "Ik vond het belangrijk om erg poezelige verhalen te maken. Dat echte poezen het ook zouden kunnen beleven. Als ze zich verstoppen achter een gordijn bijvoorbeeld, dan steekt hun staart er nog onderuit. Die poes weet niet dat zijn staart nog te zien is. En dat ie daardoor makkelijker te vinden is."
Het is bijzonder dat Jet Boeke, door een toevalligheid, net door de juiste persoon tegen te komen, alles zo op haar plek viel. "Maar", zegt Boeke, "zo zit mijn hele leven in elkaar. Ik doe van alles. Ik vind het leuk of ik haak weer af. Ik probeer het. Sommige dingen lukken, andere weer niet. Of mijn interesse verdwijnt. Dan is het klaar.
Op de vraag of dat ooit ook met Dikkie Dik zou kunnen gebeuren is het antwoord duidelijk: NEE. Gevolgd door een grote schaterlach.
Kijk hier naar meer Noord-Hollandse iconen