Amstelveense Olivier rent ultramarathons in snijdende kou of verstikkende hitte

“In mijn studententijd begon ik met bergsport en dit heb ik eigenlijk steeds verder uitgebreid. Ik ging het steeds verder uitbouwen door grotere en zwaardere expedities te doen,” vertelt de ultrasporter. Vijf jaar geleden voltooide Vriesendorp met het beklimmen van de noordkant van de Mount Everest de Seven Summits, wat alleen een handjevol Nederlanders kunnen zeggen. Een jaar later trok de Amstelvener de Groenlandse ijskap over, een pooltocht van ruim 600 kilometer met soms temperaturen van min 40 graden.

Tekst gaat verder onder afbeelding

'Altijd een nieuwe uitdaging'

“Meestal moet je voor dit soort expedities meerdere weken of zelfs maanden uittrekken", deelt Olivier zijn ervaringen. "De ultraruns daarentegen zijn máár één week, daarom zijn ze een stuk beter te plannen.”

Inmiddels heeft Olivier een bijzonder sportief cv opgebouwd, maar volgens hem is er altijd wel weer een nieuwe uitdaging te vinden. “Elk jaar wil ik, zolang het kan, minimaal twee ultraruns afronden, waarvan één in extreme hitte en de ander in de kou. Ik ben nu bezig met de Seven Deserts, waar ik zeven ultramarathons wil uitlopen van allemaal 250km. De Sahara, Oman-, Namib- en Atacamawoestijn zijn al afgevinkt. De Gobiwoestijn in China en Kalahariwoestijn in het zuiden van Afrika staan sowieso nog op de planning. Ik moet nog even kijken welke de zevende woestijn wordt.”

“Wat mij het meest trekt aan deze uitdagingen, is het avontuur wat je constant beleeft. Door alles uit mezelf te halen en telkens mijn eigen grenzen op te zoeken, probeer ik alles uit het leven te halen.” Natuurlijk zijn er risico’s verbonden aan het meedoen met dit soort wedstrijden. De meeste zijn zelfvoorzienend, wat betekent dat je zelf verantwoordelijk bent voor meedragen van uitrusting en eten en drinken tijdens de race.

Volgens Olivier is meedoen het toch helemaal waard. "Ik merk aan mezelf dat ik het leven veel intenser beleef dan eerst", vertelt hij enthousiast. Het is volgens hem met name bijzonder om helemaal alleen in de natuur te zijn. Bij de Arctic Ultras, de koude ultraruns, kan het zijn dat Olivier een hele dag niemand tegenkomt. Bovendien is het in de winter een groot deel van de dag donker boven de poolcirkel. "Dit maakt het heel surrealistisch."

Trainen aan de Amstel

Aanstaande februari doet de Amstelvener mee aan de Yukon Arctic Ultra in Canada. Dit is de werelds koudste en zwaarste ultrarace, waar Olivier 160 of 482 km zal gaan afleggen. De lopers van deze run zijn de gehele race op zichzelf zijn aangewezen. De atleten moeten eerst bewijzen dat ze de juiste ervaring bezitten om mee te mogen doen.

"Voor de extreme hitte en kou kan je moeilijk trainen", geeft Olivier aan. "Bij het Olympisch Stadion heb ik wel eens een abonnement genomen bij een bedrijf die cryotherapie aanbiedt. Je kan dan 3 minuten in gekoelde cabines van -110 graden. Het was heel verkwikkend, maar ik heb niet het idee dat het me beter bestand heeft gemaakt tegen de kou", aldus Olivier. Die extreme weersomstandigheden zijn een gegeven, en verder moet je zorgen dat je zo fit mogelijk bent en de juiste materialen en uitrusting hebt. 

Tekst gaat verder onder afbeelding

De Amstelveense ultrarunner traint het hele jaar door. Maar met zijn gezin heeft hij wel de afspraak gemaakt om zoveel mogelijk 's ochtends vroeg of laat op de avond te trainen. "Zo gaat het niet ten koste van de gezinsuren."