Zijn asielzoekers nieuwsgierig naar een patatje met of een broodje kroket? Het is een vraag die de eigenaar van de snackbar op het parkeerterrein van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen bezighoudt. Gisteren maakte de gemeente namelijk bekend dat er op het parkeerterrein ruim 200 vluchtelingen worden gehuisvest.
De asielzoekers - voornamelijk gezinnen - worden ondergebracht in winddichte en winterharde paviljoens, waar ze drie keer per dag een maaltijd krijgen. "De catering is geregeld, maar meer klandizie is natuurlijk wel waar ik op hoop", zegt de snackbareigenaar. "Het is afwachten wat er allemaal gaat gebeuren, ik heb er geen ervaring mee."
Het is volgens de patatbakker een niet meer dan logische keuze om de noodopvang op het parkeerterrein aan de Sluisweg te realiseren. "Het staat anders toch de hele winter leeg." In maart volgend jaar zullen de paviljoens moeten verdwijnen omdat het Zuiderzeemuseum het terrein zelf weer nodig heeft om gasten te ontvangen.
De snackbareigenaar is blij dat er beveiligers rondlopen, maar verwacht niet dat zijn nieuwe buren overlast zullen veroorzaken. "Het gaat om mensen die nog asiel moeten aanvragen, dus ik ga ervan uit dat hun gedrag goed is." Hij vergelijkt de noodopvang op het parkeerterrein met de noodopvang in Bergen, bij Alkmaar. "Wat ik heb begrepen is dat het daar goed gaat."
'Geen woord Nederlands'
Verderop in de stad worden taalcafés georganiseerd in buurthuis IJsselzand aan de Anjerstraat. Initiatiefnemer hiervan is Joke Poelsma, zij heeft dankzij de taalcafés meer ervaring met Enkhuizers met een niet-westerse achtergrond. "Ik ben me rot geschrokken toen ik hiermee begon", vertelde ze eerder aan NH Nieuws over haar taalcafés. "Er zijn vrouwen in Enkhuizen die hier tussen de tien en dertig jaar wonen, maar nog geen woord Nederlands spreken."
Poelsma ziet het als een 'grote noodzaak' dat nieuwe inwoners van Enkhuizen zoveel mogelijk mee kunnen doen in de Nederlandse samenleving. "En zorgen dat er zo weinig mogelijk sociale onrust ontstaat, dat is het uitgangspunt. Vaak is angst de reden om mensen buiten de deur te houden. Het gaat erom dat wij, Enkhuizers, ook zien dat de andere cultuur recht van bestaan heeft."
In de kennissenkring van Poelsma heeft de komst van de asielzoekers tot nu toe geen weerstand opgeroepen in Enkhuizen. "Ik heb nog geen negatieve geluiden gehoord over deze noodopvang in mijn omgeving."
Taalcafés
Bijgestaan door zo'n tien vrijwilligers ontvangt Joke wekelijks zo'n vijftien à twintig Enkhuizers - veelal met een migratieachtergrond - in haar Taalcafé. Die mensen doen haar steeds opnieuw beseffen dat de Nederlandse taal een enorme drempel vormt voor een succesvolle integratie.
"Ik hoor van alle nieuwkomers dat ze bijna geen contact hebben met Nederlanders. Of het het nu de Turkse mensen zijn die hier in de jaren '70 kwamen, of de mensen (met een vluchtelingenachtergrond) die in 2015 kwamen."
Poelsma hoopt dan ook dat asielzoekers van de noodopvang per 1 december zich ook zullen aanmelden bij de taalcafés. "Wij gaan ons hier ook voor inzetten! Voor iedereen is het een soort hulp op maat. Voor iedereen dezelfde rechten."
Dit is een bericht van de gemeenschappelijke Westfriese nieuwsredactie
Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit West-Friesland. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📧 Stuur ons jouw tips op via [email protected] of app ons via 06-23405405
✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]