Gravelbiken steeds meer een hype: maar ook in West-Friesland?

Want ook West-Friesland kent een talent in de gravelscène: de 25-jarige Tessa Neefjes uit Wervershoof. Als één van de eerste Nederlanders neemt ze deel aan de allereerste WK Gravel op 8 en 9 oktober in de regio Veneto, het noordoosten van Italië. Door te winnen in het Franse Milau won Neefjes een ticket naar het wereldkampioenschap.

Gravelbike veel verkocht? 

Zit de verkoop van gravelbikes in de lift? "Ja, zeker. We zien een toename in het aantal aanvragen, het wint aan terrein in West-Friesland. Geen enkele fietsfabrikant of fietsenwinkel aarzelt nog", merkt Gerlof van Jaarsveld, oprichter van Salomo Bikes in Medemblik. "Het valt qua parcours nog wel mee, vergeleken met landen als Duitsland of België."

Van Jaarsveld denkt dat gravelen nog populairder wordt, mocht Neefjes gaan schitteren op het wereldkampioenschap. "Ze is erg gedisciplineerd. Ze is ook een kanshebber, denk ik. Ze is echt héél goed." Want afgelopen zaterdag won Neefjes nog een gravelkoers in Veenhuizen. Ook de koerzen in Houffalize en Milau trok ze over de streep, waarna ze zich kwalificeerde voor het wereldkampioenschap.

Alle ogen zijn dus gericht op Neefjes. Regelmatig fietst het talent bij wielervereniging West-Frisia in Enkhuizen, waar ze ontluikte onder de vleugels van wielrenner Tino Haakman. De Enkhuizer is haar trainer en kent d'r als geen ander. "Afgelopen winter had ze al door dat gravelbiken populairder werd. In het begin was ik daar nog sceptisch over, maar intussen doe ik vrolijk mee", lacht Haakman die Neefjes al 10 jaar bijstaat en begeleidt.

Meer uitdagend, maar ook in West-Friesland?

Maar wat maakt gravelbiken nou zo leuk? "Veel veldrijders of mountainbikers worden geprikkeld door oud-profrenners. Ik denk dat die stap ook niet zo groot is. Het is rauwer, afwisselender en uitdagender. Elke parcours is anders waar je van alles kunt tegenkomen, het geeft een gevoel van vrijheid."

Aan interesse ontbreekt het in ieder geval niet. Het probleem is echter dat West-Friesland geen tot weinig zandweggetjes kent. "Het is zoeken naar een speld in een hooiberg, hooguit een paar knerpende schelpenpaadjes", weet Haakman. "Dat houdt de opmars ietsjes tegen. Maar dat er belangstelling is, dat staat absoluut vast."

Haakman: "Ik denk dat het gravelen in onze regio zich nog gaat ontwikkelen. Zeker de oudere renners die enigszins raken uitgekeken op de weg, zullen voor deze tak kiezen. In de gravelkoerzen zie je ook steeds meer deelnemers uit onze regio."

Gaat niet om snelheid

Norbert Cuiper, wegkapitein bij wielervereniging HRTC in Hoorn, deelt die mening. "Gravelbiken is een opkomende tak binnen de wielersport. Dat merken we ook bij HRTC. Binnen de toerafdeling van de wielervereniging rijdt een groepje toerders regelmatig graveltochten. Als wegkapitein neem ik af en toe een gravelpad op in de ritten met de toerders van HRTC."

Ook organiseert Cuiper sinds 2017 een heuse gravelkoers, met een start en finish bij de wielerbaan in Hoorn. De eerste keer kwamen daar gelijk 85 fietsers op af. "Dat was veel meer dan ik had verwacht", aldus Cuiper. "Het gaat bij gravelen niet om de snelheid, maar om de beleving."