Perenoogst op tijd binnen dankzij energieke gepensioneerde plukkers

Sinds Gerard zijn areaal heeft verkleind, maakt hij geen gebruik meer van arbeidsmigranten. Met een bordje bij het pad naar zijn erf en een advertentie in een paar dorpsblaadjes kwam de stroom aan plukkers vanzelf op gang. "De een nam een buurman mee, de ander een familielid. En zo heeft zich een kerngroep van een man of twintig gevormd, die in een paar weken tijd de perenoogst binnenhaalt", blikt Gerard terug.

De perenoogst is goed dit jaar, tenminste in Noord-Holland. "Voor de kwekers die water konden geven was het een goed jaar", aldus Gerard die als Noord-Hollandse kweker niet te maken had met een sproeiverbod. Kwekers die niet over voldoende water konden beschikken, hebben het zwaar na een droge zomerperiode. Die hebben dit jaar hele kleine vruchten aan de bomen hangen.

Gezelligheid

Het is een drukte van belang tussen de perenbomen: de grappen en het gezellige gebabbel zijn niet van de lucht. De meeste plukkers doen het niet voor het geld, maar voor de gezelligheid. "Lekker bezig zijn en onder de mensen", vindt Jan van Etten (74), die zijn hele leven in de bouw heeft gewerkt en een paar jaar geleden, na zijn pensioen, begon als perenplukker bij Gerard. Hij doet het ook om hem te helpen, maar de sociale contacten zijn ook erg belangrijk. "Je leert iedereen steeds beter kennen."  

Voorzichtig te werk

Over het pluktempo is Gerard tevreden. Volgens hem is het werk niet al te zwaar. Als buurtbewoners voor het eerst komen plukken, krijgen ze een korte instructie. Het is belangrijk dat het steeltje aan de peer blijft zitten. "Alle plukkers dragen handschoenen om de vruchten niet te beschadigen met hun nagels", aldus Gerard. "Dat luistert nauw. De kleinste beschadiging leidt tot voortijdig rotten of bruine plekken."

Gerard komt in de supermarktschappen veel treurige voorbeelden van 'mishandelde peren' tegen. "Zoals geen steeltjes of bruine strepen." En als perenliefhebber wordt hij daar zichtbaar verdrietig van.