Na 44 jaar trekt Hans de stekker uit zijn winkel in Nibbixwoud: "We vinden het wel mooi geweest"

Toch gaat het sluiten van zijn winkel gepaard met gemengde gevoelens. Hans nam de winkel in 1990 over van zijn vader, die een fietsboetiek had. "We zijn dus een echte familiezaak."

Maar opvolgers zijn er niet en dus gaat het boek na 44 jaar dicht. "Ik heb drie zoons, maar die zien er geen heil in. Helaas, waarschijnlijk omdat ze gezien hebben dat ik alleen maar met de winkel bezig was", grapt Hans. 

Ook het dorp reageerde ontdaan op het nieuws. "Het hoort bij Nibbixwoud, we moeten weer een aderlating doen voor het dorp. Ze vinden het ook jammer dat we weggaan. Als iemand iets nodig had, fietste ze altijd even langs. Op dit moment verdwijnt het een na het ander en dat is jammer. Eerst Wognum en nu wij."

En daarmee verdwijnt Marskramer uit het straatbeeld in West-Friesland. Het Noord-Hollandse dorp Nibbixwoud had de laatste eer. "We vinden het jammer, maar we komen er wel bovenop. Het waren mooie jaren, we hebben er ook lang over nagedacht."

Andere tijden

Toch voelt het besluit nog wat onwennig, vooral ook omdat zijn vader d'r zat. "Mijn vader begon zijn fietsboetiek in 1968, toen was ik elf jaar. Tien jaar later kwam ik 'm helpen in de winkel. Hij deed de fietsen en ik de huishoudartikelen. Uiteindelijk stopte mijn vader en ging ik verder. Daar kwam later nog speelgoed bij."

Knikkers, stekkerdozen en pannen: de Marskramer had alles in huis. Toch zijn de tijden veranderd. "Consumenten winkelen anders én onze spullen worden nu overal verkocht. Vroeger was kerstverlichting alleen te verkrijgen bij een Blokker, Hema of Marskramer. Nu is het overal verkrijgbaar."

Tekst gaat verder onder foto. 

Verhuizen

Ook wonen Hans en Margret boven de winkel. "Mijn ouders gingen eruit toen we getrouwd waren. Maar ook daar trekken we de deur dicht, want we gaan verhuizen", verklapt Hans. "Dus, eigenlijk beginnen we aan nieuw hoofdstuk. We blijven wel in Nibbixwoud, hoor. Een paar straten verderop, op de voormalige voetbalvelden van SEW."

Maar eerst de winkel voor 29 oktober zien leeg te krijgen. "Wat overblijft, doneren we aan een goed doel."

Wanneer gevraagd wordt naar wat hij gaat doen als hij die dag voorgoed de deur achter zich dicht trekt, hoeft Hans niet lang na te denken. "Lekker uitslapen, krant openslaan en genieten van mijn ontbijt", lacht Hans. "Het zal even wennen zijn. Oh ja, en meer tijd voor mijn kleinkinderen. We zien wel wat de dag ons brengt."