Op zoek naar zoveel mogelijk beestjes: "Hoe meer soorten, hoe stabieler het ecosysteem"

Volgens Schilthuizen wordt het minuscule deel van het dierenleven te makkelijk over het hoofd gezien. "Bij de term 'biodiversiteit' denkt men vaak aan vogels, zoogdieren, kikkers en reptielen. Maar de meeste soorten zijn te vinden onder die kleine beestjes. Zo hebben we zeventienduizend verschillende soorten insecten in Nederland", vertelt hij.

"En dan zijn er nog de slakken, wormpjes, pissebedden, duizendpoten. En die worden vaak vergeten. We willen mensen graag laten zien dat je met een klein beetje moeite ook die kleine beestjes kunt leren kennen. En als je dan een exemplaar onder de microscoop bekijkt, zie je dat die net zo mooi is als die grutto of die vuurbuikpad."

Hulp van vrijwilligers

Vandaag is een groep van zo'n vijftien vrijwilligers op zoek. De meesten hebben op één of andere manier wel affiniteit met de natuur. Zoals ook Piet Veel, die met een schepnet allerlei kleine levensvormen uit een slootje vist. Eén keer scheppen levert meteen wat op.

"Ik heb hier een kikkervisje", constateert Piet. "En een kleine watersalamander." Op de vraag waarom hij zijn tijd spendeert aan het onderzoek, hoeft hij niet lang na te denken. "Met een schepnet bij een slootje... Het is net als toen ik nog zes jaar oud was. Het is altijd een verrassing wat je naar boven haalt. Het is heerlijk buiten spelen."

De kans dat het team tijdens het meerdaagse onderzoek op een nog onontdekte soort stuit, acht men niet heel erg groot maar niettemin wel degelijk mogelijk. Drie jaar geleden gebeurde het toen als onderzoeksgebied het Vondelpark was uitgekozen. "Destijds stuitten we op een soort wesp die nog geen naam had", herinnert Menno zich nog goed. "Iets dergelijks zou dit keer ook weer kunnen gebeuren."

Of er daadwerkelijk nieuw leven wordt gevonden, zal de komende weken duidelijk moeten worden als alle beestjes microscopisch worden onderzocht. "Dat is de droom", mijmert vrijwilliger Rob Oldenburg. "Daar dromen we allemaal een beetje van."