Deze Noord-Hollandse initiatieven lopen (bijna) vast door regels van gemeenten

Michael van Meer heeft er bijna genoeg van. Hij is al meer dan twee jaar bezig om een tijdelijke BMX-baan neer te leggen in zijn woonplaats Zaanstad. Inmiddels heeft hij al vijf verschillende terreinen voorgesteld, maar de gemeente Zaanstad heeft voor de baan − gewoon een paar pallets en wat zand, zoals Van Meer het noemt − nog steeds geen toestemming gegeven. "Je hoort nooit wat er wel kan, maar alleen wat er niet kan", klaagt hij.

Voor het eerste voorstel − een braakliggend terrein in zijn buurt in Zaanstad − kreeg Van Meer geen vergunning. Later probeerde hij het oude voetbalveld van Zaan90. Die club is gefuseerd en er wordt niks meer met het veld gedaan. "Ik kreeg eerst toestemming om met een paar pallets een baan aan te leggen, heb daarna zes weken op de vergunning gewacht en kreeg op de laatste dag een mail dat het toch niet doorging."

Hij deed nog drie voorstellen, maar het mocht niet baten. "Zaanstad zegt dat ze geen geld hebben. Maar ik vraag geen geld, ik vraag alleen maar een stukje grond," verzucht hij. 

Over de communicatie met de gemeente is Michael al helemaal niet te spreken. "Ik heb alle wethouders gebeld en ben alle instanties afgegaan, maar heb geen wethouder aan de lijn gehad. Als je wethouder van sport bent en iemand neemt een initatief, dan ben je op z'n minst een antwoord verschuldigd."

HAL25 Alkmaar

Kees Bolten, eigenaar van de populaire broedplaats HAL25 in Alkmaar, herkent de frustratie. Twaalf jaar geleden begon hij samen met een aantal kunstenaars en theatermakers de broedplaats door 'gewoon de deur open te zetten'. Toen hij vorig jaar op dezelfde manier een buurtplek wilde beginnen op het braakliggende Zaailand-terrein om de hoek, kreeg hij ineens te maken met een andere werkwijze van de gemeente. "Je wordt fijn gemalen door alle beren op de weg."

Het valt hem op dat er twaalf jaar geleden niet alleen meer ruimte beschikbaar was, maar ook meer behulpzaamheid vanuit de gemeente. "In die tijd maakte de ambtenaar de weg vrij om te kijken wat er ging gebeuren. Nu is het enige verhaal beheersing, veiligheid en risico's."

Vorig jaar werd Bolten door de gemeente teruggefloten omdat het terrein van Zaailand in een 'geurzone' ligt: een gebied waar een nare geur te ruiken is. Nu werkt Bolten samen met de gemeente aan een nieuw project maar dat gaat niet altijd even soepel. "De gemeente heeft een hele andere werkwijze. Zij gaan van te voren eindeloos praten over de onmogelijkheden en gaan pas beginnen als alles bekend en berekend is. Dat proces duurt zo lang dat er aan het eind nog maar een paar mafkezen over zijn die het willen uitvoeren."

Zeepkistenrace Wijk aan Zee

In Wijk aan Zee merken ze ook dat hun gemeente een stuk strenger is geworden. Aad van der Wel organiseert al sinds 1987 de zeepkistenrace en hoewel hij in die tijd ook vergunningen moest aanvragen, zijn de eisen de laatste jaren strenger geworden. "Het gebrek aan vertrouwen vind ik het irritantst."

Bij de zeepkistenrace rijden de deelnemers in een zelfgebouwd wagentje, met minstens drie wielen, de heuvel af. Toen een ambtenaar ooit aan Aad vroeg hoeveel cc een zeepkist heeft, met andere woorden, hoe veel vermogen de motor van een zeepkist heeft, werd het hem duidelijk hoe weinig de gemeente uit handen wil geven. "Ze nemen geen enkel risico."

Volgens Aad wil de gemeente alles 'certificeren'. Er staat bijvoorbeeld elk jaar een aantal mensen op een kruispunt om de karretjes in goede banen te leiden, maar de laatste jaren is daar een diploma voor nodig. "Eén iemand heeft dat diploma ook gehaald."

Sinds enige tijd staat de organisatie op goede voet met de gemeente en dat helpt volgens Aad enorm. "De laatste jaren hebben we geluk dat de gemeente ons een warm hart toedraagt en laveren we soms een beetje tussen de regels. Als we nu zouden beginnen, zou het nooit lukken."

Een van de nieuwe regels is dat de organisatie zelf verantwoordelijk is geworden voor het omleiden van het verkeer. Er moeten speciale verkeersborden worden gemaakt: "Een A4-tje ophangen volstaat niet meer." Maar de gemeente bepaalt zelf waar die opgehangen moeten worden. "Toen we de eerste keer dat plan toegestuurd kregen, was dat echt een heel slecht plan. Je kunt dat soort dingen vaak beter zelf doen."

Dat er elk jaar nieuwe regels bijkomen, maakt het er voor Aad niet leuker op. "Wij hebben onze handen vol aan de race zelf, en als je dat gezeur er ook bij krijgt, dan vind ik het niet meer leuk. Soms ontmoedigt dat zooitje vragen wel, ja."