Aangehouden, maar toch vrij: waarom zit de verdachte van de treinaanranding niet vast?

Eerst kort de feiten op een rij: op basis van onderzoek van de zedenpolitie in samenwerking met de NS wordt op maandagavond 30 mei de 40-jarige man uit Den Helder opgepakt. Hierna is de man verhoord en 'heengezonden': politietaal voor vrijgelaten. 

De politie wil en kan niet verder op de zaak ingaan, maar een woordvoerder zegt dat er 'geen juridische gronden' zijn de man langer vast te houden. Strafrechtadvocaat Brigitte Roodveldt, gespecialiseerd in zedendelicten, legt uit hoe dat kan. Want om iemand langer vast te kunnen houden, zijn vier factoren van belang:

1. Gevaar voor herhaling 
Wanneer gevreesd wordt dat de verdachte opnieuw een soortgelijk strafbaar feit pleegt, kan worden besloten de verdachte langer vast te houden.

2. Angst voor bedreiging van maatschappelijke veiligheid
Ook de angst voor bedreiging van maatschappelijke veiligheid kan reden zijn om iemand vast te houden. Dit geldt bijvoorbeeld wanneer er een moord wordt gepleegd. De ernst van de gebeurtenis moet dan dusdanig ernstig zijn, dat de verdachte een gevangenisstraf van 12 jaar of meer boven het hoofd hangt. 

3. Vrees voor beïnvloeding van getuigen 
Vrees voor beïnvloeding van getuigen is een derde argument om iemand vast te houden, legt advocaat Roodveldt uit. "Er is dan nog een onderzoeksvraag die beantwoord moet worden en waarvoor verschillende getuigen moeten worden gehoord. Als vermoed wordt dat een getuigen bij vrijlating de verdachte kan beïnvloeden, wordt diegene vastgehouden."

4. Vluchtgevaar 
Een derde en laatste argument is volgens advocaat Roodveldt het gevaar dat de verdachte bij vrijlating vlucht. 

"Waarschijnlijk zijn deze vier gronden niet van toepassing", legt de strafrechtadvocaat uit. "Dat betekent dat de politie de verdachte door gebrek aan juridische gronden niet in voorlopige hechtenis kan zetten."