Haarlemse knaagdierenopvang van Stichting Bedenk in het gedrang: "Zou me aan 't hart gaan"

Het zijn spijtcavia's en spijtkonijnen, maar ook ratten, muizen en degoes worden hier liefdevol opgevangen door Ernst en Tessa Kamstra en de vele vrijwilligers die hier rondlopen. Nu is het even 'rustig' met 50 dieren. Maar de opgestelde hokken in het pand aan de Van Oosten de Bruijnstraat in de Leidsevaartbuurt zijn een teken aan de wand dat er ruimtegebrek is. 

"De rek is er zo langzamerhand wel uit, ja", vertelt Ernst. "We moeten al mensen vragen om het nog even vol te houden." Want zoals Ernst schampert: "Het zijn coronaspeeltjes die zijn aangekocht in de afgelopen twee jaar en ze komen nu allemaal weer in de opvang terecht." Er is geen tijd meer voor knuffelen met de aaibare diertjes. "En zeker niet voor schoonmaken!", weet Ernst. 

Tekst gaat door na video.

Dumpknaagdieren

De opvang voor knaagdieren heeft al bijna 30 jaar zijn nut bewezen. Ernst vertelt over de vele 'dumpknaagdieren' die Haarlem in het verleden kende. Nu herplaatst Stichting Bedenk in de stad tussen de 250 en 350 kleine huisdieren. En dat is belangrijk volgens hem, want een dier vanuit een thuissituatie buiten in de natuur uitzetten zou een lijdensweg betekenen. "Binnen anderhalve maand sterft het van honger, ziekte en uitputting."

Door de laatste ontwikkelingen bij het naastgelegen educatieve Huisdierencentrum, staat nu het voortbestaan van de opvang op het spel. Evenals voor de egelopvang, die ook op het terrein naast de voetbalvelden van Geel-Wit staat. Het Huisdierencentrum is gestopt na een kwestie over vergunningen voor exotische dieren die er werden getoond. 

Nu denkt gemeente erover om het terrein in te zetten voor de realisatie van een compleet nieuwe woonwijk rondom het spoor in Haarlem-Zuidwest. De twee opvangcentra voor knaagdieren en egels mogen de panden en buitenterreinen nog twee à drie jaar huren, maar daarna is het onzeker liet wethouder Eva de Raadt 

'Niet het favoriete speeltje in puberteit'

Maar de buren van het Huisdierencentrum worden ook om een andere reden gemist door Ernst Kamstra. Omdat dat centrum openbaar was kwamen er veel kinderen met hun ouders langs. Nu die er niet meer komen, kan hij ze ook niet meer vertellen over wat het betekent om een huisdier te nemen. "Als je een konijn neemt dan zit je daar tussen de acht en twaalf jaar aan vast. Het overlijdt dan als je kind misschien achttien jaar is. Dan heb je de puberteit er tussenin en dan is het dier niet het favoriete speeltje."

Kamstra heeft al rond gespeurd in Haarlem naar een locatie om over een aantal jaar eventueel naar toe te verhuizen. "Maar dat is of heel duur of al bezet door andere organisaties." En het is niet zo dat de Haarlemse spijtkonijnen dan snel ergens anders opgevangen kunnen worden. Er zijn maar vier of  vijf van dergelijke locaties in de provincie. En zelfs over heel Nederland is er een tekort aan plekken, weet Ernst. "Het zou me erg aan het hart gaan als we moeten sluiten."