Barbara en Chris willen investeren in een Herenboerderij: "Verbinding met platteland"

Het idee is simpel. Ze bepalen samen wat er verbouwd wordt, betalen contributie en mogen vervolgens wekelijks hun groente, fruit, eieren en vlees bij de Herenboerderij komen ophalen. Maar er wordt eerst om een kleine investering gevraagd. "Hiermee kan de boer geld verdienen met een eerlijk salaris", vertelde kartrekker Anne van de Graaf uit Oosterleek eerder aan NH.

Het dorpsgevoel terugbrengen

Aan interesse ontbreekt het niet. Zo'n 180 huishoudens hebben zich inmiddels gemeld. Eén van de mogelijke ’investeerders’ is Barbara Stuart (59) uit Wijdenes. De omgang met ons voedsel is volgens haar ’compleet doorgeslagen’. "We verschepen groente en fruit over de hele wereld, terwijl we het ook dichterbij huis kunnen houden. Zo vermijden we een hoop vervuiling en uitstoot", vindt ze.

Het oude dorpsgevoel, waar gezond, vers en lokaal voedsel onderling wordt verdeeld, is ook iets wat ze terugvindt in een Herenboerderij. "Samen bepalen wat er wordt verbouwd, en helpen op het land wanneer dat nodig is."

Tekst gaat verder.

’Groene vingers’

Mocht het moment zover zijn, dan helpt ze graag op het land. Ervaring heeft ze al. Zo'n zeven jaar verbouwt ze groenten, fruit en kruiden in haar moestuin. Variërend van aardbeien tot pompoenen en van peultjes tot radijsjes. "Met de handen in de klei", lacht ze. "Het is heerlijk en het smaakt ook nog eens veel lekkerder."

Ook een monocultuur vindt Barbara maar niks. "Het is veel beter voor de bodem om verschillende gewassen te verbouwen. Elke plant geeft weer voedingsstoffen terug aan de bodem, waardoor die minder snel uitgeput raakt." Daarbij trekt het ook insecten aan, waardoor de biodiversiteit rondom het erf groter wordt. "Het is veel natuurlijker en staat met elkaar in balans."

Tekst gaat verder onder de foto.

’Samen bepalen’

Een paar kilometer verderop woont Chris Bakker (34) uit Hoorn. De afgestudeerde socioloog is bekend met het idee van een Herenboerderij, waarover hij een scriptie schreef. "Toen ik langs een aantal Herenboerderijen ging, spatte de energie er vanaf. Die ontstaat wanneer mensen écht het gevoel hebben dat ze invloed hebben op hun eigen leefomgeving", vertelt hij. Hij weet hoe lastig het is om (betaalbare) landbouwgrond te vinden in West-Friesland. Toch heeft hij goede hoop. "De grond schijnt hier goed te zijn, die is veel waard tegenwoordig."

Via deze weg komt hij in contact met de kartrekkers. Zijn motivatie? Het financiële risico bij de boer wegnemen, dat is voor Chris één van de redenen om te investeren in grond.

Een communitygevoel

Maar een eerlijke boterham voor de boer is niet de enige reden waarom Chris zich wil aansluiten bij een Herenboerderij. Zelf is hij al een aantal jaar nauw betrokken bij de stichting Weerwoud in Almere, een project dat zich bezighoudt met voedselbossen en stadslandbouw. "Een boerderij in stedelijk gebied is veelzijdig. Het brengt mensen bij elkaar, er ontstaan korte ketens, het voedsel is vers en verbouwd door een boer uit de buurt. Dat is geweldig voor een stad als Hoorn."

Ook een community vormen spreekt hem erg aan. "Zo maken we het boerenbestaan van dichtbij mee en de risico’s hebben ook invloed op ons. Dat is leerzaam, die verantwoordelijkheid. Samen bepalen wat er per seizoen wordt verbouwd. In principe ben je een consument en producent ineen."