Het is een bij veel mensen onbekend natuurgebied waar ze langsrijden op weg naar de Afsluitdijk. Maar het Robbenoordbos, iets ten zuiden van Den Oever, heeft veel te bieden. Verschillende soorten bos, moeras, water, bijzondere planten, insecten en vogels: het is er allemaal. Zoals altijd in de natuur zijn de mooiste schatten te vinden voor wie de tijd neemt en een beetje om zich heen kijkt. En luistert! Wij troffen er een heel bijzondere vogel: een kruising van een tafeleend en de witoogeend.
Een ijsvogel schiet voorbij, vlak over het water. Boswachter Leon Kelder was er al alert op, omdat de ijsvogel zijn komst vaak vooraf al aankondigt met een harde "Piep!!!" Kelder: "Daar gaat-ie! Daar! Daar! Daar!" De cameraman volgt de vinger van Leon die door de struiken de loop van de sloot volgt waar we een paar meter vanaf staan. Helaas... de vogel was te snel om te kunnen worden gefilmd. Maar even later hebben we hem toch mooi op beeld.
Zelfs voor een doorgewinterde boswachter als Leon, die al jaren voor Staatsbosbeheer in de Kop van Noord-Holland werkt, is het zien van een ijsvogel altijd weer een feest. "Daar op die tak, daar zit-ie! Wauw, wat mooi! Daar gaat ie weer, moet je die kleur zien!" Steeds gunt de ijsvogel ons een blik op zijn spetterende blauwe verenkleed.
Wintergast
Een ijsvogel in het bos? Jazeker, want het Robbenoordbos kent veel sloten en vaarten. Op de Hoge Kwelsloot varen we, als we een rare eend zien. Eerst denken we dat het een tafeleend is. Dat is een duikeend die hier weleens als wintergast verblijft. We zien eerst een vrouwtje en even later ook een mannetje. Maar dan gaat Leon twijfelen. "Is dat wel een tafeleend of ben ik nou koekoek?" We kijken nog eens extra nauwkeurig door een telelens. "Het is een witoogeend! Dat is bijzonder zeg!" Witoogeenden worden slechts een paar keer per jaar, gedurende de winter in Nederland waargenomen. Hoogst zelden broedt er een witoogeend in Nederland. Maar het wordt nog gekker.
Tekst gaat door onder de foto.
Zowel Leon als ik blijven twijfelen en thuis duiken we de boeken in. Ongeveer tegelijkertijd appen we elkaar: "Het is een hybride!" Wat blijkt: witoogeenden staan er om bekend dat ze het weleens doen met andere eenden uit hun familie: de Aythya's (tafeleenden). Vandaar dat de door ons waargenomen eend een beetje de kleurverdeling heeft van de tafeleend, maar weer andere kenmerken van een witoogeend heeft, zoals dat witte oog. Een bijzondere vondst zo in een bijzonder bos.
Bekijk alle verhalen en afleveringen op onze themapagina Natuurlijk Noord-Holland.
Opmerkingen, tips of vragen? Stuur verslaggever Stephan Roest een berichtje via [email protected]