Politica Gerdi Verbeet: "Ik wil weten waar de mensen van wakker liggen"

Gerdi Verbeet was voorbestemd om het onderwijs in te gaan. Haar beide ouders waren onderwijzer en deze weg was voor Gerdi dan ook een logische keuze. "Kijk, als meisje had je weinig keuze. Ik had wel, vanaf het moment dat wij televisie hadden, een enorme interesse voor wat er in Den Haag gebeurde, maar ik had geen idee hoe je in de politiek wat kon worden."

Het werd dus het onderwijs. Maar het was een moeilijke tijd. Er waren toen nog meer leraren dan leerlingen. Ze kreeg daarom maar een beperkt aantal uren. Uiteindelijk besloot ze het onderwijs vaarwel te zeggen. "Ik wilde wel een volle baan hebben en niet afhankelijk zijn van een aantal uren."

Politiek

Ze pakt er een foto bij waarop Tineke Netelenbos staat. Verbeet was in die tijd politiek assistent van minister Netelenbos. "Ik heb met veel plezier voor haar op het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap gewerkt."

Aan een eigen politieke loopbaan had Verbeet toen nog niet gedacht. Pas toen oud-minister Nel Ginjaar-Maas zei: "Nu ga je zeker ook zelf de politiek in", ging dat idee bij haar spelen. Ze vertelde tegen Netelenbos wat Ginjaar-Maas had gezegd. Ook voor Netelenbos was het een uitgemaakte zaak dat Gerdi Verbeet de politiek in zou gaan.

Uiteindelijk kwam ze als nummer 63 op de kandidatenlijst van de Partij van de Arbeid. "Daar kwam je toen nog de Kamer mee in. Those were the days", voegt ze er breedlachend aan toe. 

Over een antwoord op de vraag 'wat maakt een goede volksvertegenwoordiger' hoeft Gerdi Verbeet niet lang na te denken. "Dat je werkelijke interesse hebt in waar mensen mee bezig zijn. Dat je daarvan ook het naadje van de kous wil weten. Dat je wil weten waar de mensen van wakker liggen. Dat je probeert de agenda van de politiek te laten sporen met die van de samenleving."

Voorzitter

Uiteindelijk besloot Gerdi Verbeet ook een gooi te doen naar het voorzitterschap van de Tweede Kamer. "Ik heb me gekandideerd met als onderbouwing Artikel 50 van de grondwet: de Staten-Generaal vertegenwoordigen het gehele volk. Hoe kunnen we er nu voor zorgen dat we met z'n allen, 150 Tweede Kamerleden en 75 Eerste Kamerleden, echt alle geluiden in de samenleving vertolken op een manier dat mensen herkennen dat de Kamerleden bezig zijn met de dingen waar zij ook van wakker liggen."

In het verlengde van die opdracht lag ook dat volksvertegenwoordigers zich uitdrukken in een taal die voor iedereen begrijpelijk is. Ze geeft een voorbeeld van oud-minister De Jager die het had over haircuts als het ging om bezuinigingen. "Daar begreep ik niets van: haircuts is voor mij dat je je haar laat knippen bij de kapper. Zeg maar gewoon waar het op staat, mensen zijn niet dom. Die snappen dat heel goed."

Maar de taal wordt anderzijds nogal eens heel duidelijk in Den Haag, moet ook zij bekennen. "Soms ook wel intimiderend. Aan de andere kant zijn dat de uitzonderingen die natuurlijk eindeloos herhaald worden waardoor het heel veel lijkt. Het belangrijkste is dat de Kamer zijn werk goed doet. En ook dat je het op een rustige toon met elkaar doet. Maar soms zijn de problemen zo groot, dat ik me de opwinding goed kan voorstellen."

Kijk hier voor meer Noord-Hollandse iconen.