Exotische 'lawaaipapegaai' houdt Bovenkarspel bezig: "Hij laat zich al maanden niet vangen"

De vogel doet zijn bijnaam ‘lawaaipapagaai’ eer aan en laat een hard geluid horen als hij in de tuin aan de Hertog Albrechtstraat te gast is. Ook vandaag is hij weer van de partij. "Hij komt vrijwel dagelijks voor de lunch. Gelukkig heeft deze tropische gast de stormen doorstaan. Want wij vroegen ons wel af: 'papagaaitje leef je nog ieja, eeja'."

"We zien hem 's morgens en 's middags vaak verschijnen bij de voederbak in de tuin. Hij komt hier al maanden. Hij is gekraagd, knalgroen met een bruine onderkant en rode borst. Hij moet ontsnapt zijn", zegt echtgenote Carin. 

Waar komt hij vandaan?

Alle instanties heeft het echtpaar al ingeschakeld. "Hij komt hier al sinds half augustus, maar er gebeurde nog weinig. Nu schijnt toch via de dierenambulance de eigenaar bekend te zijn", vertelt Carin Longayroux. 

Navraag bij Dierenambulance West-Friesland leert dat de eigenaar inderdaad in beeld is en in de buurt zou wonen. Maar verwoede pogingen om de papegaai te vangen, strandde. "Via via is de eigenaar van de papegaai bekend, maar die krijgt hem maar niet te pakken. We hebben het zelf ook al vaker geprobeerd maar dan zit hij te hoog in de boom", zegt Arie Slot.

Papegaai of parkiet?

Wat voor soort exotische vogel het echtpaar mee te maken heeft, bleef lange tijd onduidelijk.  Arie Slot: "Wat voor soort papegaai het is, weten we niet. Daarvoor is hij te lastig op de foto te krijgen. Hij kan behoorlijk lawaai maken. Het is sowieso geen halsbandparkiet, daar is hij veel te groot voor." 

Na wat speurwerk trekt familie Longayroux nu toch de conclusie dat het om een Australische Koningsparkiet moet gaan, die behoort tot de papegaaiachtigen. "Een hele openbaring, want bij een parkiet denk je aan een kleine vogel zoals je die als huisdier in kooitjes wel kent. Het verschil tussen papegaaien en parkieten zitten hem in de staart. Parkieten hebben een lange staart", vult Ton aan. 

De andere Nederlandse tuinvogels houden gepaste afstand tot hun fraai gekleurde buitenlandse soortgenoot. De ontsnapte vogel wordt in ieder geval goed verwend. "Ik heb toch ook maar weer extra voer gekocht en doppinda’s , die de vogel één voor één in zijn pootje neemt, alvorens ze te openen en op te peuzelen. Het blijft een leuk schouwspel. Deze 'asielzoeker' mag van mij wel blijven", besluit Ton.